მედიკო (ანრის) – კარგად დაფიქრდი და ყველაფერი აწონ-დაწონე…
ხათუნა – ყველას ის გვინდა, რომ კარგად იყო და თავი არ დაიღუპო.
ლაურა – მე რომ შენს ადგილას ვიყო, ამ ფულზე უარს ნამდვილად არ ვიტყოდი.
მედიკო – ნუ იტყვით უარს იმაზე, რასაც სახელმწიფო თქვენი ბედნიერებისთვის გჩუქნით…
ანრი – ეს ფული სახელმწიფომ გასაბედნიერებლად მაჩუქა?!
ლაურა – ეს ფული სახელმწიფომ ახალი ცხოვრების დასაწყებად მოგცა. რასაკვირველია, ეს თანხა საამისოდ საკმარისი არ არის, მაგრამ მერწმუნე, თუ ახალ ცხოვრებას დაიწყებ და სულით არ დაეცემი, სახელმწიფოს კიდევ გაახსენდები და უსათუოდ დაგეხმარება. თანაც – უფრო გულუხვად, ვიდრე ახლა!
ხათუნა – ცხოვრება გრძელდება, დედა…
მედიკო – ბანალურად ჟღერს, მაგრამ ძნელია, არ დაეთანხმო.
ანრი – ხო, რა თქმა უნდა…
ლაურა – ჩვენ სრულიად სერიოზულად გეუბნებით, ანრი.
მედიკო – და არცერთი არ ვართ ხუმრობის გუნებაზე.
ანრი – რა გინდათ ჩემგან?..
(ხანგრძლივი პაუზა).
ხათუნა – ფული უნდა აიღო, ანრი.
ლაურა – მკურნალობა გჭირდება, ანრი.
მედიკო – საფლავები და ღობე გასაკეთებელია…
ლაურა – მათი სულების საცხონებლად ფულის ნაწილს ეკლესიას შეწირავდი…
ანრი (წამოდგება და ჩანთებს დაწვდება) – ყველას გემშვიდობებით… (გასასვლელ კართან შედგება და მობრუნდება) ბატონ მურაზს დიდი მადლობა გადაეცით… და ბოდიში, რომ თანხის აღებაზე უარი ვთქვი. (კარის გაღებას დააპირებს, მაგრამ კარი ჩაკეტილია) რა ხდება?..
მედიკო – კარი ჩვენ ჩავკეტეთ, ანრი…
ანრი – რატომ?..
რეზო (ცინიკურად) – იმიტომ, რომ ვერსად გაგვექცე…
ანრი – რას ნიშნავს ეს ყველაფერი, რეზო?..
ლაურა (წამოდგება და ანრის უახლოვდება) – იმას ნიშნავს, რომ შენს გადაწყვეტილებას ან ახლა იტყვი, ან ჩვენ გათქმევინებთ…
ანრი – რაო?!
მედიკო (წამოდგება და ანრის უახლოვდება) – ჩვენ სულელები კი არ ვიყავით, მთელი დღე აქედან ფეხს რომ არ ვიცვლიდით…
ანრი – ხო… ეგ ვიცი…
ლაურა – ყველას თავისი გაჭირვება აქვს, ანრი… მარტო შენ კი არ ხარ ცუდ დღეში?..
ხათუნა (წამოდგება) – ფული უნდა აიღო, დედა… სხვა გამოსავალი არ არის.
ანრი – კარი გამიღეთ…
(ხანგრძლივი პაუზა. ყველანი, რეზოს გარდა, ანრის თავზე დადგომიან და დაჩერებიან. ანრი ჩანთაზე ზის).
მედიკო – მალე მურაზი მოვა… მოამზადე…
ანრი – რეზო, გასაღები მომეცი. უნდა წავიდე.
რეზო – მე არ მაქვს გასაღები…
ხათუნა – გასაღები ჩვენ გვაქვს…
ლაურა – და არ მოგცემთ…
ანრი – მაინც რისთვის იყავით მთელი დღე და ღამე ჩემთან?..
მედიკო – იმისთვის, რომ უკვე ძალიან დიდი ხანია, გინეკოლოგთან არ ვყოფილვარ… (ხელებს მუცელზე მოისვამს) აქ მაინც და მაინც კარგად არ მაქვს საქმე…
ლაურა – საჩუქრად კი არ გვინდა შენი ფული… გვასესხე და დაგიბრუნებთ… ცხოვრებაში არავისი ვალი არ დამრჩენია და არც დავიტოვებ. (პირჯვარს გადაიწერს) ღმერთია მოწამე…
ხათუნა – ახალ ცხოვრებას დაიწყებ, დედა… მეც მინდა მოხედვა. სამკურნალო ვარ, შვილო.
ანრი (აღელვება ეტყობა) – გასაღები მომეცით…
მედიკო (დანარჩენებს) – შეხედეთ… ხელებზე დახედეთ, რას უგავს…
ლაურა – ფული უნდა აიღო, ანრი…
ხათუნა – და ჩვენც როგორ მოგვეშველები…
მედიკო (დანარჩენებს) – სად არის ფული?..
ხათუნა – სადაცაა, მურაზი მოვა…
ლაურა – ფული გადავთვალეთ… მე და ხათუნამ… ლამაზად შევფუთეთ და შევინახეთ…
მედიკო – სად?..
ლაურა (კომოდისკენ ანიშნებს) – იქ…
რეზო – რა გადაწყვიტე, ანრი?..
ანრი – კარგი…
მედიკო – რა, კარგი?..
ანრი – თანახმა ვარ. ავიღებ ფულს…