მარტინი:
გასაგებია, ქალბატონო, დაახლოებით როდის მოხდა?
აგნესი:
ასე, 8 წუთის წინ… ალბათ რამეს მოახერხებთ. მგონი, გესმით, რომ სერიოზული ამბავია.
მარტინი:
თქვენი სახელი, ქალბატონო?
აგნესი:
მისის სტივენსონი, მისის ელბერტ სტივენსონი,
მარტინი:
მისამართი?
აგნესი:
ნორს სათონ პლეის, ხუთი, სამი, ხიდთან, ქვინბოროს ხიდთან. იცით ეს ქუჩა? ჩვენს უბანში პოლიციელი პატრულირებს.
მარტინი:
მესმის.
აგნესი:
და სექონდ ავენიუ აქვეა…
მარტინი:
რა ნომერზე რეკავდით?
აგნესი:
მურეი ჰილი 4-0098, მაგრამ სხვა ნომერთან შემაერთეს, რადგან ის ჩემი ქმრის ოფისის ნომერია.
მარტინი:
ჰმჰმჰმ, გასაგებია.
აგნესი:
ჩემი ქმარი დღეს სამსახურში გვიანობამდე შემორჩა და მასთან დაკავშირებას ვცდილობდი, მინდოდა მეთქვა, ოფისის საქმისთვის თავი დაენებებინა და სახლში დაუყოვნებლივ მოსულიყო…
მარტინი:
გასაგებია.
აგნესი:
იცით, მე ინვალიდი ვარ, ჩემი მოახლე კი დღეს ისვენებს. ვერ ვიტან, როცა მარტო ვრჩები, მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი ქმარი მეუბნება…
მარტინი:
როგორც გავიგე…
აგნესი:
რომ თუ ტელეფონი საწოლის გვერდით დგას…
მარტინი:
ამ საქმეს ჩვენ მივხედავთ, ქალბატონო, ვეცდებით, სატელეფონო სადგურს მივმართოთ და ტელეფონის ნომერი გავარკვიოთ.
აგნესი:
სატელეფონო სადგურის უფროსმა ტელეფონისტმა მითხრა, რომ ნომერს ვერ დაადგენენ, თუ სატელეფონო საუბარი უკვე შეწყდა. მათ უკვე ვკითხე.
მარტინი:
უკვე კითხეთ?
აგნესი:
დიახ, მე, პირადად. ალბათ უმჯობესია, გადამჭრელი ზომები მიიღოთ. ტელეფონის ნომრის გასარკვევად დროს ნუ დაკარგავთ. რას მოგცემთ ნომრების გარკვევა, თუ ამ ნომერზე აღარ ლაპარაკობენ? ვიდრე თქვენც იგივე პასუხს გაგცემენ, ის მკვლელობა მოხდება!
მარტინი:
ნუ ღელავთ, ამას არ დავუშვებთ!
აგნესი:
იმის თქმა მინდოდა, რომ აზრი არ აქვს ნომრის დადგენას. უმჯობესია, მთელი ქალაქი გულმოდგინედ შეამოწმოთ. მე ძალიან ახლოს ვცხოვრობ ხიდთან და აქედან შორს არ არის…
მარტინი:
როგორც თქვით…
აგნესი:
სექონდ ავენიუ და თუ ჩვენს უბანში პოლიციის მანქანას გამოაგზავნით, ცოტათი დავმშვიდდები.
მარტინი:
გამოდის, რომ მკვლელობა თქვენს უბანში მზადდება?
აგნესი:
მმმმმმმ, როგორ გითხრათ…. მე…. მე…. მე….. არ ვიცი. საშინელი დამთხვევაა…. ხიდი, სექონდ ავენიუ, პატრული….
მარტინი:
დიახ, უცნაური დამთხვევაა, თანაც სექონდ ავენიუ, როგორც იცით, ძალიან გრძელი ქუჩაა, მემ. იცით, რამდენი ხიდია მთელ ნიუ-იორკში? რომ არაფერი ვთქვთ ბრუკლინზე, ქვინსზე, ან ბრონქზე…
აგნესი:
მშვენივრად ვიცი!
მარტინი:
საიდან იცით, რომ მკვლელობას სადმე სთაითენ აილენდის რომელიმე პატარა სახლში არ ჩაიდენენ, ან იმ პაწია სექონდ ავენიუზე, რომლის შესახებაც არაფერი გსმენიათ? იქნებ ნიუ-იორკს არც კი გულისხმობდნენ?
აგნესი:
კი, მაგრამ მე ნიუ-იორკის სატელეფონო კოდის აკრეფვის ხმა გავიგონე.