პროფ. ოთარ ბაკურაძე ომისშემდგომი მეცნიერთა თაობის წარმომადგენელი იყო. დაიბადა 1926 წლის ზამთარში, თელავში. 1949 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტი. 1949 წლიდან 1970 წლამდე მუშაობდა საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის ფილოსოფიის ინსტიტუტში, იყო ინსტიტუტის მეცნიერ თანაშრომლომელი და განყოფილების გამგე. 1964 წელს მიენიჭა ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორის წოდ

  კონსტანტინე კაპანელი (1889-1952) მეოცე საუკუნის პირველი ნახევრის ქართული სამეცნიერო წრის გამორჩეული ფილოსოფოსი და ინტელექტუალი იყო. კონსტანტინე კაპანელი (ნამდვილი გვარი – ჭანტურია) დაიბადა 1889 წლის გაზაფხულზე, სენაკის მაზრის სოფელ კაპანაში. უმაღლესი განათლება საფრანგეთში მიიღო, სწავლობდა ნანსის, სორბონისა და გრენობლის უნივერსიტეტებში, მუშაობდა ლუვრის მუზეუმში. 1917 წელს დაინიშნა ფრანგული

  ლაშა ხარაზი, ფილოსოფოსი, ფილოსოფიის დოქტორი, ქართულ-ამერიკული უნივერსიტეტის ასოცირებული პროფესორი. შენიშვნა: ტექსტი პირველად გამოქვეყნდა სამეცნიერო კრებულში (1921 წლის ისტორიულ-კულტურული მოვლენები: ხედვა საუკუნის შემდეგ); უნივერსიტეტის გამომცემლობა.        ***   შეხსენების ეთიკა კონსტანტინე კაპანელის ფილოსოფიაში     შეუერთე სული შენი სიცოცხლის მოძრაობას, სუნთქვას ბალახებ

    შეიძლება ითქვას, რომ პროფ. კოტე ბაქრაძე მეოცე საუკუნის ერთ-ერთი ყველაზე ყველაზე დიდი ქართველი ფილოსოფოსია. კოტე ბაქრაძე დაიბადა თბილისში, 1898 წლის ნოემბერში. 1922 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტი, იმავე წელს პროფ. შალვა ნუცუბიძის წარდგენით ბაქრაძე დატოვეს ასპირანტურაში, ხოლო 1923 წელს კი უნივერსიტეტის რექტორატმა სამეცნიერი მივლინება მისც

  ომისშმედგომ საბჭოთა საქართველოში, მეცნიერებათა აკადემიის ფილოსოფიის ინსტიტუტში თავი მოიყარა მეცნიერთა წრემ, რომლებმაც დიდი სამუშაო შეასრულეს საქარათველოსა და მთელს საბჭოთა კავშირში მეცნიერებისა და სწავლების განვითარების საქმეში. დღევანდელ საქართველოში, მათი სახელები შეიძლება ითქვას, რომ დავიწყებულ ავტორთა პანთეონად იქცა. ლიბერალური კაპიტალიზმის სულისკვეთებით აღსავსე ქართულ აკადემიური სივრცე

  ავტორი: შოთა მგელაძე – საგარეო პოლიტიკის საბჭოს მკვლევარი   ჩვენ უკვე ვისაუბრეთ ლიბერალების მცდარ დამოკიდებულებაზე, როდესაც ისინი სახელმწიფოს მარტივ დიქოტომიას ახდენენ. მათი მოსაზრებით არსებობენ ბოროტი სახელმწიფოები, რომლებიც არყევენ მსოფლიო მშვიდობას. (ან სხვა სიტყვებით რომ ვთვათ ნეოლიბერალურ მსოფლიო წესრიგს, რომლის შენარჩუნებასაც შეერთებული შტატები ცდილობს) ახლა მათი მთავარი ყ

  გორბაჩოვი და ისტორიული პარადოქსი ანუ რატომ არ სურდა შეერთებულ შტატებს საბჭოთა კავშირის დაშლა?   ავტორი: შოთა მგელაძე – საგარეო პოლიტიკის საბჭოს მკვლევარი მსოფლიო ისტორიის შესწავლა განსაკუთრებულ ყურადღებას მოითხოვს. დასკვნები უამრავი დეტალის გაცნობის შემდეგ უნდა გამოვიტანოთ და ამავდროულად  უნდა გვახსოვდეს, დროთა განმავლობაში ისინი შესაძლოა შეიცვალონ. ამის კარგი მაგალითია, მომენტ

  ავტორი: შოთა მგელაძე – საგარეო პოლიტიკის საბჭოს მკვლევარი   მას შემდეგ რაც არენაზე მასობრივი ბეჭდვითი და ელექტრონული საშუალებები მომრავლდნენ სამყარო ინფორმაციულ წყვდიადში მოექცა. იგრძნეს რა სახელმწიფოებმა ტექნოლოგიური საშუალებებით აზრებისა და განწყობების მანიპულაციების ეფექტური საშუალება, ისინი სხვადასხვა მეთოდებით ცდილობდნენ მათ გამოყენებას.  მაგალითად ნაცისტურ გერმანიაში და არ

Interview with Ambassador Thomas Greminger, Director of GCSP (Geneva Centre for Security Policy)

ინტერვიუ უსფრთხოების პოლიტიკის ჟენევის ცენტრის დირექტორთან, თომას გრემინგერთან   ჟურნალი 42° პარალელი

– მინდა საუბარი დავიწყო შეკითხვით თემაზე, რომელსაც თქვენს ბოლო ინტერვიუებში ეხებით – ეს არის რუსეთის ფაშიზაციის თემა. თუ გავითვალისწინებთ ცნება „ფაშიზმის“ აზრობრივ და ისტორიულ სირთულეს, რა გაძლევთ საფუძველს რუსეთში ამ პროცესის დაწყებაზე ისაუბროთ? პირველ რიგში აუცილებელია გავიაზროთ, რომ ჩემი აზრით ფაშიზმი არის ცნება, რომელიც მეოცე საუკუნეში არა მხოლოდ გერმანიის და იტალიის გამოცდილება

„შერიგება N1“ – ისრაელი – გაერთიანებულ არაბთა საემიროები/ბაჰრეინი „შერიგება N2“ – ისრაელი – თურქეთი „შერიგება N3“ – საუდის არაბეთი – თურქეთი „დაახლოება N1“ – საუდის არაბეთი – ირანი „დაახლოება N2“ – თურქეთი – ეგვიპტე   სამხედრო და პოლიტიკური კონფლიქტებით ცნობილ ახლო აღმოსავლეთში ბოლო რამდენიმე თვეა, რაც ამ მხრივ ერთი შეხედვით, უჩვეულო

იდეოლოგია სოციალური სამყაროს ნაწილია, რომელიც ხშირად განსაზღვრავს ინდივიდის თუ საზოგადოების ქცევას, ცოდნასა და აზროვნების სტრუქტურას. იდეოლოგია შეიძლება იყოს ყველგან, როგორც პოლიტიკურ და სოციალურ ველზე, ისე ყოველდღიურ ცხოვრებაში. ადამიანები ხშირად ინტერესდებიან და სვამენ კითხვებს იმის შესახებ თუ რა არის იდეოლოგია და როგორ მუშაობს ის. თავის მხრივ, ხშირად ხდება იდეოლოგიის ცნებისა და რაობის აღრევა სხ

    – პროფესორო გროის, დიდი მადლობა ინტერვიუსთვის. პირველ რიგში მინდა გკითხოთ რუსეთის იდეაზე დღეს. აქვს თუ არა რუსეთს რაიმე იდეა, რომელიც მის მოსახლეობას გააერთიანებდა? და საერთოდ, არსებობს თუ არა ამ იდეის საჭიროება თუ საკმარისია ადამიანთა გაერთიანება, მათი დაკავშირება შიშის ირგვლივ? ვერ ვიტყოდი, რომ რაღაც ასეთი იდეა არსებობს. დღეს ეს არის კაპიტალისტური ქვეყანა და ადამიანები საკუთ

ავტორი – იულია იურჩენკო, დიდი ბრიტანეთის გრინვიჩის უნივერსიტეტის, პოლიტიკური ეკონომიკის დეპარტამენტის მკვლევარი. ავტორი წიგნისა “უკრაინა და კაპიტალის იმპერია: მარკეტიზაციიდან შეიარაღებულ კონფლიქტამდე” (Pluto Press, London 2018)   წინამდებარე სტატია პირველად გამოქვეყნდა 2021 წლის სექტემბერში გამოცემულ კრებულში: “აღმოსავლეთ ევროპის პოლიტიკური ეკონომიკა “ტრანზიციაში” ყოფნის 30 წლის თავზე” 

ავტორი – იულია იურჩენკო, დიდი ბრიტანეთის გრინვიჩის უნივერსიტეტის, პოლიტიკური ეკონომიკის დეპარტამენტის მკვლევარი. ავტორი წიგნისა “უკრაინა და კაპიტალის იმპერია: მარკეტიზაციიდან შეიარაღებულ კონფლიქტამდე” (Pluto Press, London 2018) წინამდებარე სტატია პირველად გამოქვეყნდა 2021 წლის სექტემბერში გამოცემულ კრებულში: “აღმოსავლეთ ევროპის პოლიტიკური ეკონომიკა “ტრანზიციაში” ყოფნის 30 წლის თავზე”  (Palgr

 ინტერვიუ ენერგოუსაფრთხოებისა და კლიმატური ცვლილებების ექსპერტ ედვარდ ჩოუსთან    

  ავტორი – იულია იურჩენკო, დიდი ბრიტანეთის გრინვიჩის უნივერსიტეტის, პოლიტიკური ეკონომიკის დეპარტამენტის მკვლევარი. ავტორი წიგნისა “უკრაინა და კაპიტალის იმპერია: მარკეტიზაციიდან შეიარაღებულ კონფლიქტამდე” (Pluto Press, London 2018) სტატია თარგმნა: ნინო ხელაიამ                         საბჭოთა კავშირის დაშლა კაპიტალისტური იმპერიის

ბაიდენის ადმინისტრაციამ ამერიკაში რუსული ნავთობის იმპორტი აკრძალა. როგორ აისახება ეს რუსეთის ეკონომიკაზე? ჟურნალი 42° პარალელი

ყატარი გახდა რიგით მე-18 სახელმწიფო, რომელმაც აშშ-სგან „ნატოს არაწევრი მთავარი მოკავშირის“ სტატუსი მიიღო. სტატუსი არ მოიცავს ორგანიზაციის მე-5 მუხლის გავრცელებას მის მქონე ქვეყნებზე, თუმცა ის უსაფრთხოების კუთხით გარკვეულ პრივილეგიებსა და უპირატესობებს ანიჭებთ მათ. ამგვარ ქვეყნებს გამარტივებული წვდომა ექნებათ ამერიკულ თანამედროვე სამხედრო შეიარაღებაზე, ტექნოლოგიებსა და სადაზვერვო ინფორმაციის გაცვლ