საზოგადოებრივ მაუწყებელს შეუძლია მხოლოდ იმის შეთავაზება, რომ ჩვენ პლატფორმა ვიყოთ, სადაც განსხვავებულები იპოვიან შეხების წერტილებს, – ამის შესახებ საქართველოს პირველი არხის ახალი და მიმდინარე ამბების ბლოკის დირექტორმა, გიორგი გვიმრაძემ გადაცემა „ახალ დღეში“ განაცხადა.
მისივე თქმით, არ არსებობს ძალადობის გამართლება, ამასთან, მნიშვნელობა აქვს, როგორ მოვახდენთ მომავალში ძალადობის პრევენციას.
„საზოგადოებრივ მაუწყებელს მხოლოდ იმის შეთავაზება შეუძლია, რომ ჩვენ პლატფორმა ვიყოთ, სადაც განსხვავებულები იპოვიან შეხების წერტილებს. ერთი რამ მინდა სოლიდარობასთან მიმართებაში აღვნიშნო, კი, გუშინდელმა დღემ სოლიდარული გაგვხადა ერთი კონკრეტული ტრაგედიიდან გამომდინარე, ერთმანეთის მიმართ და შეიძლება, კონკრეტულ ჯგუფში ეს სოლიდარობა მუდმივად არსებობს, მაგრამ მნიშვნელოვანია ეს სოლიდარობა გარეთ. საზოგადოება უნდა გრძნობდეს, რომ ჟურნალისტები ვართ სოლიდარული მის მიმართ. ხშირად ჩვენ ისეთ ამბებს ვაშუქებთ, თითქოს ჟურნალისტი მესამე თვალია და ეს ყველაფერი მას არ ეხება, თითქოს ეს ყველაფერი მის მიღმაა. ის კი უბრალოდ ამ მოვლენას ისე ხედავს, რომ მასთან არ არის შემხებლობაში. სხვა ქვეყნიდან აკვირდება თითქოს ამ ყველაფერს. ამას გრძნობს საზოგადოება. სანამ მედია არ დავანახებთ საზოგადოებას, რომ სოლიდარული ვართ იმ პრობლემების მიმართ, რომლის წინაშეც საზოგადოება ყოველდღიურად დგას, ეს ისეთი ნაწილია, რომლის პოლიტიკური ელემენტი თითქოს პირიქით, ამას აზიანებს კიდეც. მათ წინაშე ყოველდღიურად ვიტალური საჭიროებები დგას, ვიტალური პრობლემები დგას და ისინი მათ წინაშე მარტო არიან.
მთელი პოლიტიკური ელიტა, მედიაელიტა გარკვეული თვალსაზრისით მათ წინააღმდეგ არის და ეს უნდა დავინახოთ და უნდა ვთქვათ. მათ წინააღმდეგ იმ გაგებით, რომ ის არ აკეთებს ამაზე აქცენტირებას. პოლარიზებული მედიაგარემო დღევანდელ დღეს უფრო მეტ აქცენტირებას, უფრო მეტ დროს უთმობს პოლიტიკურ ჯგუფებს შორის დაპირისპირებას, ვიდრე საზოგადოებრივ ინტერესს, საზოგადოების საჭიროებებს და იმ პრობლემებს, რომლის წინაშეც ყოველდღიურად დგას. საბოლოო ჯამში, ჩვენ ამას ვიღებთ და უნდა გვესმოდეს, რომ ეს ყველაფერი, რაშიც ვცხოვრობთ ბოლო 30 წელია, ამ ყველაფრის ნაწილია. საზოგადოების გარკვეული ჯგუფების გარიყვის ნაწილია, საზოგადოების გარკვეულ პრობლემებზე თვალის დახუჭვის ნაწილია და ასე შემდეგ.
სოლიდარობა ორმხრივია. არ შეიძლება, მხოლოდ საზოგადოებას მოვთხოვოთ ჩვენ მიმართ სოლიდარობა. ჩვენც უნდა გამოვიჩინოთ მათი პრობლემების მიმართ სოლიდარობა და შემდეგ იქნება ეს ორმხრივი ურთიერთობა. თუ დააკვირდებით იმ კვლევებს, რომელიც მედიასივრცეში, არა მხოლოდ საქართველოში, არამედ მსოფლიოში ტარდება, ნახავთ, რომ ჟურნალისტებისადმი ნდობა ამაზე დაბლა აღარ შეიძლება, იყოს. არ შეიძლება, ამაზე დაბლა იყოს რომელიმე პროფესიის მიმართ ნდობა. არ დავასახელებ იმ პროფესიებს, რომელთან ერთადაც დგას ჟურნალისტის მიმართ ნდობა მსოფლიოში. შესაბამისად, ეს განგაშის ზარია, რომელზეც უნდა ვიფიქროთ და ვეცადოთ, როგორმე გამოვასწოროთ ყველაფერი“, – განაცხადა გიორგი გვიმრაძემ.
წამყვანის კითხვაზე, არიან თუ არა 5 ივლისის მოვლენების შემდეგ დაცული კორენპონდენტი, ოპერატორი, ჟურნალისტი და რა უნდა გააკეთონ, რომ შეძლონ უსაფრთხოდ შეასრულონ პროფესიული საქმიანობა, გიორგი გვიმრაძემ განაცხადა:
„კორესპონდენტი კი არა, ჩვენ, ადამიანები ვართ თუ არა დაცულები დღეს. კორესპონდენტიც ადამიანია, რომელიც საკუთარ პროფესიულ მოვალეობას ასრულებს და ჩვენ ყველა ერთად ვართ თუ არა დაცულები. ის ანტაგონიზმი, რომელიც ამ ხნის განმავლობაში დავნერგეთ ერთმანეთის მიმართ, საბოლოო ჯამში, მამარდაშვილი ამბობდა, ეფემერები მეტ სისხლს მოითხოვენო, რეალურად ასეა. იმ ეფემერებში, რომელშიც ჩვენ ერთმანეთს დავუპირისპირდით, საბოლოო ჯამში, ჩვენ მეტი მსხვერპლი გვჭირდება და მოვითხოვთ, მეტ სისხლს ვეძებთ, რომ რაღაც ჩვენი ეფემერული სურვილები დავაკმაყოფილოთ. ეს საგანგაშოა, ამაზე უნდა დავფიქრდეთ. არა მხოლოდ კორესპონდენტი, არამედ ყველა ვდგავართ მნიშვნელოვანი საფრთხის წინაშე.
თუ ეს ანტაგონიზმი და პოლარიზაცია არ დავასრულეთ, რომლის წინაშეც ვდგავართ, შეიძლება, სამოქალაქო დაპირისპირება მივიღოთ. კიდევ ერთი სამოქალაქო დაპირისპირება, პირდაპირ მინდა, ვთქვა, ამ სახელმწიფოს სახელმწიფოებრიობის დაკარგვით ემუქრება. ჩვენ სუვერენიტეტს დავკარგავთ, თუ კიდევ ერთხელ დავუპირისპირდით ერთმანეთს სამოქალაქო დაპირისპირებაში. არავინ მოგვცემს უფლებას, კავკასიაში, სადაც რაღაცები ხდება, ომობანა ვითამაშოთ და ერთმანეთი ვხოცოთ. ამის უფლებას არავინ მოგვცემს და დაამთავრებს ამ სახელმწიფოს განვითარებას. მთავარი ამბავი ეს არის, ეს პასუხისმგებლობა უნდა გვესმოდეს. ერთმანეთთან შეხების წერტილები უნდა მოვძებნოთ, ამაზეა ზუსტად ლაპარაკი. გვაქვს თუ არა პასუხისმგებლობა ამ სახელმწიფოს წინაშე ყველას ერთად, ვგრძნობთ თუ არა ამ პასუხისმგებლობას“, – აღნიშნა გვიმრაძემ.
ამასთან, მისივე თქმით, დემოკრატია დგას ორ ფუნდამენტურ საკითხზე, უფლებებსა და პასუხისმგებლობებზე.
„თუ არსებობს ერთი, მაგრამ არ არსებობს მეორე, არ არსებობს დემოკრატია. დღეს, როდესაც უფლებებზე ვლაპარაკობთ, პასუხისმგებლობებზე აღარ ვსაუბრობთ, აღარ ვსაუბრობთ თითოეული ჯგუფის, ადამიანის, მოქალაქის პასუხისმგებლობაზე, ვსაუბრობთ მხოლოდ უფლებებზე, ეს შეგვიძლია, დღეს მივიჩნიოთ, როგორც დემოკრატიის კრიზისის ერთ-ერთი ნაწილი. პასუხისმგებლობა არის ის, რაც ყველას გვაერთიანებს. რა აერთიანებს მართლმორწმუნე მართლმადიდებელს და თუნდაც ლგბტქ+ თემის წარმომადგენელს, უფლებებში არაფერი, უფლებებში ისინი დაპირისპირებული არიან, რადგან ყველას გაგვიგია უფლებების ერთ-ერთი ყველაზე მთავარი ნარატივი, რომ ჩემი უფლებები მთავრდება იქ, სადაც იწყება სხვისი. ანუ აუცილებლად კონფლიქტში მოვდივართ უფლებების ნაწილში. თავის თავში ატარებს ის კონფლიქტს ეს ერთი ნაწილი. მხოლოდ ამაზე აპელირებას, საბოლოო ჯამში, მივყავართ ამ ანტაგონიზმამდე. არ შეიძლება, პასუხისმგებლობისგან დავცალოთ ეს ყველაფერი. ეს პასუხისმგელობა აერთიანებთ ამ ჯგუფებს. ეს პასუხისმგებლობა სახელმწიფოს წინაშე, რომ გადარჩეს და ვინმეს არ ჩავაბაროთ. ეს უნდა გვესმოდეს. თუ არ გავიაზრებთ ამ პასუხისმგებლობას, ჟურნალისტიც, მეშახტეც, მემანქანეც და ყველა იქნება დაუცველი ამ ქვეყანაში, როცა გავა ქუჩაში. დაუცველი იმიტომ იქნება, რომ ერთმანეთი შეეზიზღებათ. პლაკატები ეჭირათ, რომ სიძულვილი კლავს. ნამდვილად კლავს სიძულვილი, მაგრამ განა მეორე მხარეს ვინმეს ვინმე უყვარს საწინააღმდეგო მხრიდან? ანუ ხომ ყველას ყველა სძულს, ყველა ყველას ვერ იტანს. ამაში როგორ უნდა გადავრჩეთ, როცა ყველა ყველას ვერ იტანს“, – განაცხადა გიორგი გვიმრაძემ.
