***
შუქი ღამეს რომ გულივით უცემს,
მხოლოდ ის ხედავს, რაც არ ჩანს ჩვენთვის
და მასში ისევ ჰყვავის სინათლე,
ფიქრიან თვალის და გულის ღვენთის.
გადაიფიქრე, ახლა თუ დალევ,
შენ ღამეს შესვამ ამ ჭიქის შესმით…
ხომ გაქვს იმედი, რომ მოვა ჟამი,
თვალში გაჩენილ მზის სხივში შესვლის?!
ისე ჩაივლის, ვერც კი გავიგებ
და საუკუნეს წუთივით შეცვლის.