ფითრი
როცა საქანელაზე ვირწეოდი,
ეზოში პაპამ თუთის ხეზე რომ ჩამომიბა
და ტოტებს შორის მზეს გავცქეროდი,
ვფიქრობდი, ეს ხე დედაჩემია,
ღამით, ძილგატეხილს, ხელში რომ მიყვანს და
სიმღერით აქეთ-იქით დამატატავებს…