***

ზამთრის სუნი მოაქვს ქარს გაღმა მთებიდან.

მე რომ ბრმა ვიყო,

ამ სუნს გავყვებოდი და

შენთან მომიყვანდა.

მაგრამ მე ერთი მოკვდავი ვარ-

ჩემს წინ მხოლოდ თეთრი მთებია,

სადაც ლოდინი ისევეა,

როგორც სიკვდილი-

გრძნობ სიახლოვეს,

მაგრამ არ იცი, როგორ მოკვდები

და თითქოს მოყინულ მიწაზე იწვე,

სულ არ გცხელა ლამაზი ეპითეტებისთვის,

და საერთოდაც-

სულ არ გცხელა.

ხვდები:

ცხოვრებას სინამდვილეში ორი ფერი აქვს-

თოვლის სუნი და მიწის გემო.