10 აპრილს, მაშინ, როდესაც მთელი მსოფლიო პანდემიის გამო შექმნილი ახალი რეალობით ვიტანჯებოდით, დედამიწიდან მილიონობით კილომეტრის მანძილზე მყოფმა პატარა კოსმოსურმა ხომალდმა მისიის გარდამწყვეტ ეტაპს მიაღწია. ნასას ხომალდმა „ჯუნომ“ 26-ედ გადაუფრინა იუპიტერს ახლოდან.
4200 კმ სიმაღლიდან, ხომალდმა მზის სისტემის უდიდესი პლანეტის დეტალური გაზომვები განახორციელა. ამავე დროს, საკუთარი კამერით გადაიღო ფოტოები, რომლებზეც წარმოუდგენლად დეტალურად არის ასახული იუპიტერის მგრგვინავი, მორევივით ჩახლართული ღრუბლები.
ფოტოები, რომლებიც ნედლი მასალისგან ნასას პროგრამული უზრუნველყოფის ინჟინერმა კევინ გილმა დაამუშავა, ასახავს პლანეტის ჩრდილოეთ ნაწილს, ზონას, სადაც უძლიერესი შტორმები გრგვინავს და ღრუბლები ერთმანეთშია გადახლართული.
ასეთი რეგიონები იუპიტერის ორივე პოლუსთან გვხვდება, თითოეული პოლუსის თავზე არსებული ციკლონების მაღლა; ხშირად ისინი გადახლართული, ქაოსური რეგიონებია. ციკლონების ბრუნვა შეიმჩნევა მხოლოდ სპორადულად, გარკვეულ ქვესტრუქტურებში; შტორმები მხოლოდ ნაწილობრივ არის დახურული და ტურბულენტურ ლენტებს ისინი დამატებით ჭავლურ ნაკადებში ურტყამს.
მართალია, ამ რეგიონებს უკვე ვიცნობდით ისეთი ხომალდების მონაცემებიდან, როგორებიცაა „ვოიაჯერები“, „კასინი“ თუ ჰაბლის კოსმოსური ტელესკოპი, „ჯუნომ“ ამ ღრუბლებს გაცილებით დეტალური ფოტოები გადაუღო და შესაბამისად, მათი გაცილებით უკეთესად შესწავლის საშუალებაც მოგვცა. „ჯუნომ“ ასევე გვაჩვენა, რომ ეს ღრუბლები წარმოუდგენლად ღრმად ვრცელდება, ზედაპირული ღრუბლებიდან 3000 კმ სიღრმემდეც კი.
იუპიტერის ორბიტაზე „ჯუნო“ 2016 წლის 5 ივლისს გავიდა და 27 აგვისტოსთვის პლანეტას ერთი წრეც დაარტყა. მისი მისიის დაგეგმილი ხანგრძლივობა უკვე დასასრულს უახლოვდება; ამ გეგმის მიხედვით, ხომალდმა პლანეტას კიდევ ათჯერ უნდა შემოუაროს.
ამასობაში კი გვთავაზობს ხედებს, რომლებიც ამ დრომდე არავის უნახავს.
თუკი მისია არ გახანგრძლივდა, „ჯუნო“ იუპიტერთან ახლო მანძილზე საბოლოოდ 2021 წლის 30 ივლისს მივა, შემდეგ კი, „კასინის“ მსგავსად სამარადისოდ ჩაყვინთავს იუპიტერის წიაღში და პარალელურად, იქ შეგროვებულ მონაცემებს დედამიწაზე იქამდე გამოაგზავნის, ვიდრე სიგნალი სამუდამოდ დაიკარგება.
მომზადებულია ScienceAlert-ის მიხედვით.
