***
ტალახი მოგაქვს. რას მიგზავნი ან რას წამართმევ.
ტალახი მოგაქვს. რას წამართმევ. კიდევ რის გამო
არ ვიმსახურებ შენს სხივებში ხელი ვურიო.
გამომიგზავნე, რომ წამართვა კვლავ! მისამართი
გაქვს. ყველა კარის, ყველა ჩიხის, ყველა გზის გავლით
მოხვალ და ნახავ, როგორ მშია, როგორ მწყურია.
ხელის გულებით როგორ ვიკლავ შიმშილს, ჩემივე
თვალებით წყურვილს თუ რამდენჯერ გადავრჩენილვარ.
ნახავ, იმ წვრილ-წვრილ სიხარულებს როგორ ვიმშრალებ,
შენ რომ მიგზავნი. მერამდენედ ჩამოიშალე
და ისევ ჩემი გამოღრღნილი ხელით გაშენებ,
რომ გაპატიო ყველაფერი. რომ ჩემ გარშემო
გაქრნენ სახლები. ჯებირები. გაქრნენ ტალღები.
რომ გავიხსენო, ყოველ ჯერზე როგორ აღებენ
კარს და მე მყოფნის ყველაფერი, რაც არ მექნება.
და თუნდაც თითო საყვედურად, თითო შექებად
შევძლებდი ყოფნას. ცხოვრებას კი მოვიგონებდი.
ტალახი მოგაქვს. და მჭირდები, როგორც ყოველთვის.