გაქვავებული დღეები
როდისმე გაქვავდებიან დღეები,
ჩაღრმავდებიან და წვიმას ჩაიყენებენ,
ჩაგორდებიან მათკენ,
ვინც გამოტოვა სიყვარული.
ჩაუქცევენ ცახცახით შერყეულ ხერხემალს;
ჩემი თვალის წონა – ყველა ლოდზე მძიმე იქნება,
მასში თითის ამოსმა კი ერთი უხმაურო სასწაული,
საიდანაც ცვენას დაიწყებს არნახული დაუდევრობა,
ჩემი პოეზიის გამხელით რომ მოვიმარაგე;
როდისმეში გაქვავებული დღეები
ვარდნის სიჩქარეს დაკარგავენ
და მხოლოდ სიცარიელე შერჩებათ შუამავლად
ახალი ცხოვრების დაწყებით აწრიალებულ ადამიანებს.