ჩემი მიმართვა ჩვენი პარტნიორების მიმართ ის არის, რომ განახორციელონ ზეწოლა ისე, რომ რუსეთი დაუბრუნდეს მის მიერ ადრე აღებული ვალდებულებების შესრულებას და პატივი სცეს მეზობლების ტერიტორიულ მთლიანობას, – ამის შესახებ საქართველოს პრეზიდენტმა, სალომე ზურაბიშვილმა ლიეტუვის საზოგადოებრივ მაუწყებელთან (LRT) ინტერვიუში განაცხადა.
ინტერვიუ საქართველოს პრეზიდენტის ლიეტუვაში ოფიციალური ვიზიტის დროს ჩაიწერა.
ჟურნალისტის კითხვაზე – საპრეზიდენტო არჩევნების დროს გრძნობდით თუ არა თავს დამოუკიდებელ კანდიდატად, რამდენადაც თქვენ მხარს გიჭერდათ უდიდესი პოლიტიკური პარტია, საქართველოს მმართველი პარტია, სალომე ზურაბიშვილმა აღნიშნა, რომ მმართველი პარტიის მხარდაჭერაში განსაკუთრებული არაფერია და მისი დამოუკიდებლობა კონსტიტუციით არის გარანტირებული.
„პოლიტიკური პარტიისგან მხარდაჭერის მიღება არის არსებული სისტემების ნაწილი. როდესაც ხარ დამოუკიდებელი, ძალიან რთულია, მხოლოდ დამოუკიდებლად, მხოლოდ საკუთარი რესურსებით საარჩევნო კამპანიის წარმოება. დიახ, მე მხარს მიჭერდა მმართველი პარტია, მაგრამ განსაკუთრებული არაფერი მომხდარა. უფრო ადრე, როდესაც საგარეო საქმეთა მინისტრი ვიყავი, მხარს მიჭერდა სხვა პოლიტიკური პარტია – პრეზიდენტ სააკაშვილის პარტია, თუმცა მე ვრჩებოდი დამოუკიდებელი და წავედი ოპოზიციაში. ვფიქრობ, დამოუკიდებლობა პირველ რიგში ჩემი ხასიათის ნაწილია; დამოუკიდებლობა გარანტირებულია კონსტიტუციით და ეს გარანტირებულია იმ ფაქტით, რომ მე ამირჩია მოსახლეობამ პირდაპირ და ანგარიშვალდებული ვარ მხოლოდ საქართველოს მოსახლეობის წინაშე“, – განაცხადა სალომე ზურაბიშვილმა.
კითხვაზე – დემოკრატიის როგორი დონე დაგხვდათ საქართველოში, სალომე ზურაბიშვილმა აღნიშნა, რომ ეს დამოკიდებულია იმაზე, რა პერიოდი იგულისხმება.
„ვარდების რევოლუციისას, როდესაც ის იწყებოდა, ეს იყო იმედებით სავსე დრო. ეს იყო ძალიან დემოკრატიული და ერთიანი საზოგადოება. ყველა ფიქრობდა, რომ შევდიოდით ჩვენი ისტორიის ახალი ფაზაში, რაც სინამდვილეში ასე იყო. ჩვენ განვახორციელეთ ბევრი რეფორმა.
შემდეგ საქართველოში გაჩნდა ავტორიტარული რეჟიმის ერთ-ერთი ფორმა და ეს იყო იმის მიზეზი, რომ მხარი აღარ დავუჭირე არსებულ რეჟიმს. ამჟამად ჩვენ გვაქვს გაცილებით უფრო დემოკრატიული საზოგადოება იმ თვალსაზრისით, რომ მედია სრულად თავისუფალია, არსებობს გამოხატვის თავისუფლება და ასევე, ქვეყნის სოციალური და პოლიტიკური ორგანიზების თავისუფლება. თუმცა, ეს ჯერ კიდევ არ არის იმ ტიპის დემოკრატია, რომელიც გვსურს, რომ საქართველოში იყოს. ვფიქრობ, რომ პოლიტიკური კულტურის უფრო მაღალი დონე გვჭირდება.
პოლიტიკური კულტურის თვალსაზრისით ჩვენ ჯერ კიდევ სადღაც ვართ, არა პოსტსაბჭოთა საზოგადოებაში, მაგრამ სადღაც პოსტპოსტსაბჭოთა პერიოდში. ჯერ კიდევ არ ვართ შეუწყნარებლობის მიღმა, რაც ძალიან დამახასიათებელი იყო საბჭოთა სისტემისთვის და საბჭოთა მენტალობის მემკვიდრეობას წარმოადგენს. საზოგადოება ძალიან ინდივიდუალისტურია და შეუწყნრაებელია სხვების მიმართ, მე ვიტყოდი, რომ ეს განსაკუთრებით საზიანოა საქართველოს ეროვნული იდენტობისთვის, რაც ტოლერანტობაზე იყო დაფუძნებული. ეს ნამდვილად ჩვენი მთავარი დამახასიათებელი თვისებაა, თვისება, რომელიც თავს იჩენდა რელიგიაში, ჩვენს ისტორიაში, მეზობლების მიმართ დამოკიდებულებაში. ამის დასტურია ბევრი ეროვნული უმცირესობა, რომელიც ჩვენს ტერიტორიაზე ცხოვრობს, რომლებიც ბედნიერი იყვნენ საქართველოში ჩამოსვლით და ცხოვრებით. თუ ჩვენ მას დავკარგავთ, დავკარგავთ ძალიან დიდ ნაწილს იმისას, რაც საქართველოს ქმნის. ახლა ვაპირებთ, შევიტანოთ ტოლერანტობა იუნესკო-ს არამატერიალური მემკვიდერეობის სიაში, რადგან ეს არის ღირებულება, რომელიც გამოწვევაა ყველგან, მათ შორის საქართველოში, როგორც აღვნიშნე. ასე რომ, ჩვენ უნდა დავიცვათ ეს ღირებულება, უნდა დავიცვათ ის საქართველოში და დანარჩენ მსოფლიოში გლობალურად, რადგან ეს ძალიან საჭირო ღირებულებაა დღეს“, – განაცხადა სალომე ზურაბიშვილმა.
ლიეტუვის საზოგადოებრივი მაუწყებლის ჟურნალისტმა განაცხადა, რომ პოსტკომუნისურ სივრცეში ბევრი ადამიანი საუბრობს რუსულად, ხოლო სალომე ზურაბიშვილი არ იყენებს რუსულ ენას დიპლომატიური კარიერის დროს, რაზეც საქართველოს პრეზიდენტმა აღნიშნა, რომ ის არ საუბრობს რუსულად.
ჟურნალისტმა აღნიშნა, რომ საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრობისას რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრ სერგეი ლავროვთან სალომე ზურაბიშვილმა მიაღწია ძალიან მნიშვნელოვან გარიგებას საქართველოს ტერიტორიებიდან რუსეთის სამხედრო ბაზების გატანის შესახებ. კითხვაზე – თუ შეადარებთ 2005 წელს და დღევანდელ დღეს 2008 წლის აგრესიის შემდეგ, როგორ ფიქრობთ, შესაძლებელია თუ არა იმავე ენის გამოყენება ვლადიმერ პუტინთან, სალომე ზურაბიშვილმა აღნიშნა, რომ სერგეი ლავროვთან პირისპირ შეხვედრისას ინგლისურ ენას იყენებდა, ხოლო ოფიციალური მოლაპარაკებების დროს ქართულ ენას, რაც შესანიშნავი იყო.
„ვფიქრობ ის, რომ მე არ ვსაუბრობდი ენაზე, რომელიც საბჭოთა სივრცეს აერთიანებდა, იყო ნეიტრალური პატივისცემის ერთ-ერთი მიზეზი.
ეს იყო იმ ატმოსფეროს ნაწილი, რომელიც არსებობდა. თუმცა, 2005 წელსა და დღევანდელობას შორის ძალიან დიდი განსხვავებაა. მე ვიტყოდი, რომ პუტინი იგივე აღარ არის, როგორიც მაშინ იყო. ის გაცილებით უფრო აგრესიულია მეზობლების მიმართ; რუსეთის ლიდერების ოფიციალური პოლიტიკური განცხადებები სხვადასხვა დონეზე ასევე გაცილებით აგრესიულია. ასე რომ, დღეს ჩვენ ვერ ვხედავთ ვერანაირ შესაძლებლობას, დავუბრუნდეთ მოლაპარაკებების რაიმე ფორმას, რომელიც გვჭირდება.
ჩვენ გვჭირდება მუშაობა დეოკუპაციაზე, ჩვენი ტერიტორიების განთავისუფლებაზე, რაც შესაძლებელია მხოლოდ მშვიდობიანი მეთოდებით, რადგან ჩვენ არ გვაქვს დიპლომატიური ურთიერთობები, ჩვენ არ ვესაუბრებით ბატონ პუტინს და სხვებს. ჩემი მიმართვა ჩვენი პარტნიორების მიმართ ის არის, რომ განახორციელონ ზეწოლა ისე, რომ რუსეთი დაუბრუნდეს მის მიერ ადრე აღებული ვალდებულებების შესრულებას და პატივი სცეს მეზობლების ტერიტორიულ მთლიანობას. რასაკვირველია, ეს დაუყოვნებლივ არ შეცვლის რუსეთის პოლიტიკას, ჩვენ ასე გულუბრყვილოდ არ ვფიქრობთ, მაგრამ როგორც ჩვენი საუბრის დასაწყისში აღვნიშნე, მოვლენები ამ სამყაროში ძალიან სწრაფად იცვლება და შესაძლოა, მოვიდეს დრო, როდესაც სიტუაცია შეიცვლება. ამ დროისთვის ჩვენ მზად უნდა ვიყოთ, უნდა შევინარჩუნოთ ეს მუდმივი ზეწოლა და შევახსენოთ რუსეთს მისი ვალდებულებები“, – აღნიშნა სალომე ზურაბიშვილმა.
ჟურნალისტმა აღნიშნა, რომ თითქმის 10 წელია, რაც საქართველოს მიმართ არსებობს დაპირება, რომ არ იქნება დავიწყებული ევროკავშირისა და ნატო-ს მიერ, მაგრამ ჯერ კიდევ არ არსებობს ნათელი დაპირებები. კითხვაზე – როგორია თქვენი ხედვა, როგორ უნდა მიაღწიოს პატარა ქვეყანამ ამ ორგანიზაციების წევრობას, სალომე ზურაბიშვილმა განაცხადა, რომ 10 წელი დიდი დრო არ არის.
„ჩვენთვის, ინდივიდუალურად, ეს შესაძლოა, ყოველთვის დიდ დროდ გვეჩვენებოდეს. მაგრამ ვფიქრობ, რომ თუ შევადარებთ, სად ვიყავით დასაწყისში და სად ვართ ახლა, წინ უზარმაზარი ნაბიჯები გადავდგით, რაზედაც ადამიანები ადრე ვერ იფიქრებდნენ. უკვე აღვნიშნე ვიზალიბერალიზაცია, ასევე ასოცირების შეთანხმება, თავისუფალი ვაჭრობა – ყველაფერი რაც ჩვენ მივიღეთ ნიშნავს, რომ წინ მივდივართ. ჩვენ ერთ ადგილზე არ ვდგავართ და არ ველოდებით. ჩვენ წინ მივდივართ, მივდივართ საკმაოდ სწრაფად. რაც შეეხება ნატო-ს, ამჟამად ვატარებთ ნატო-ს წვრთნებს საქართველოს ტერიტორიაზე, ვიზიტს განახორციელებს სამხედრო კომიტეტი, გენერალური მდივანი. ამ წელს განხორციელდება ვიზიტები ნატო-ს მხრიდან, რაც კი შესაძლებელია. ჩვენ გვაქვს ძალიან ინტენსიური, ჩვეულებრივი თანამშრომლობა ნატო-სთან, ჩვენ შევასრულეთ ნატო-ს სამხედრო სტანდარტები – ბიუჯეტის ორი პროცენტი შეიარაღებისთვის, რაც ზოგიერთ ევროპულ ქვეყანას ჯერ კიდევ არ დაუკმაყოფილებია. მე ვიტყოდი, რომ ჩვენს მიერ მიღწეული პროგრესი მყარია და მუდმივი.
რაც უფრო მნიშვნელოვანია, ჩვენი ტერიტორიების ოკუპაცია არ არის ის, რაც შეცვლის ჩვენს განზრახვებს და ჩვენს კურსს. ეს იყო რუსეთის მთავარი პოლიტიკა, რაც ვერ განხორციელდა და თუ მათ ამის იმედი ჰქონდათ, ეს იმედი უნდა დაივიწყონ. მათ უნდა დაიწყონ ფიქრი, რომ შესაძლოა, უმჯობესი იყოს კეთილმეზობლური ურთიერთობების დაწყება. არ ვსაუბრობ მეგობრულ ურთიერთობებზე, არამედ მეზობლურ ურთიერთობებზე, რაც უფრო კონსტრუქციული იქნებოდა მომავალი დამოკიდებულებებისთვის. კიდევ ერთხელ ვიტყვი, რომ საქართველოს პერსპექტივა ყოველთვის იყო ევროპა. ეს არ არის რაიმე ახალი და ეს არ იყო ახალი გასულ საუკუნეშიც. ასე რომ, არ ვფიქრობ, რომ ქართველების დამოკიდებულებაში რაიმე შეიცვლება. დღეს ქართველების 80 პროცენტი მხარს უჭერს ევროკავშირს, ხოლო ნატო-ს დაახლოებით 75 პროცენტი. ეს მაჩვენებელი არ მცირდება. საქართველოში არ დავღლილვართ ევროკავშირთან დაკავშირებით. ასეთი მოთმინება ამ საკითხის მიმართ საკმაოდ უცნაურია, მაგრამ ამისთვის ვხედავთ საკმარის მიზეზებს. ასე რომ, ვფიქრობ, მნიშვნელოვანია, რომ ამას ვაგრძელებთ, ნაბიჯ-ნაბიჯ, ნაწილ-ნაწილ მივდივართ ევროკავშირისკენ; ჩვენ გავხდებით მისი კვაზიწევრი და როდესაც მივიღებთ ოფიციალურ წევრობას, აღმოვაჩენთ, რომ ჩვენ უკვე ევროკავშირში ვართ“, – განაცხადა სალომე ზურაბიშვილმა.
კითხვაზე – რას იტყვით იმის შესახებ, რომ ჩვენს ერებს შორის არსებობს ქიმია, სალომე ზურაბიშვილმა აღნიშნა, რომ ეს არის გარკვეული ალქიმიაა, რომელსაც ახსნა არ აქვს.
„ფაქტი ის არის, რომ მე არ ვიცნობ ქართველს, რომელიც იტყვის, რომ ლიეტუვა არ არის ბუნებრივი მეგობარი, მეგობარი, რომელთან ერთადაც დაიბადე. იმედი მაქვს, რომ ლიეტუველებიც იმავეს გრძნობენ. მიუხედავად იმისა, რომ ერთმანეთისგან შორს ვართ, არსებობს ბევრი მსგავსება ჩვენს უახლეს ისტორიაში. ჩვენ პატარა ქვეყნები ვართ, სხვადასხვა გეოგრაფიულ გარემოში, მაგრამ რთულ სამეზობლოში და შესაძლოა, ეს რეალურად ქმნის გარკვეულ ურთიერთკავშირს; მაგრამ ასევე შესაძლოა, არსებობს რაიმე ჩვენს ხასიათშიც“, – აღნიშნა სალომე ზურაბიშვილმა ლიეტუვის საზოგადოებრივ მაუწყებელთან (LRT) ინტერვიუში, რომლის თარგმანს საქართველოს პრეზიდენტის ადმინისტრაცია ავრცელებს.
