ამერიკის ქედმაღლური იმპერიალიზმი სრულად წარმოდგენილი თბილისში, რატომ კარნახობს აშშ საქართველოს შიდა პოლიტიკას, – ამ სათაურით აქვეყნებს ამერიკული გამოცემა „ამერიკან კონსერვატივი“ საქართველოს შესახებ ვრცელ სტატიას, სადაც აღნიშნულია, რომ აშშ-ისთვის არ უნდა ჰქონდეს მნიშვნელობა საქართველოში კანონმდებლობის მიღების საკითხს, თუმცა ასე არ არის.
„საქართველო ცოტა ხნის წინ საპროტესტო აქციამ მოიცვა კანონმდებლობის მიღების გამო, რომელიც არასამთავრობო ორგანიზაციებისგან უცხოური დაფინანსების გამჟღავნებას მოითხოვს. ამ დაპირისპირებას თბილისისთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს, თუმცა ამერიკისთვის ამას დიდი მნიშვნელობა არ აქვს. ყოველ შემთხვევაში, არ უნდა ჰქონდეს. მაგრამ ეს უგულებელყოფს მათ გაუთავებელ ამბიციებს, ვინც მართავენ ვაშინგტონს. საქართველოს არჩეულმა მთავრობამ უარი თქვა მათი ინსტრუქციების შესრულებაზე კანონპროექტის გაუქმებასთან დაკავშირებით. ასე რომ, ბაიდენის ადმინისტრაციას გადაწყვეტილი აქვს, შეასრულებინოს თავისი სურვილი. უბრალოდ, კიდევ ერთი დღე იმპერიულ ქალაქში. საქართველო იყო ერთ-ერთი საბჭოთა რესპუბლიკა, რომელიც გათავისუფლდა სსრკ-ის დაშლის შემდეგ. ახალი ქვეყნის დაბადება მღელვარე იყო და ცნობილმა „ვარდების რევოლუციამ“ მოგვიანებით ხელისუფლებაში მოიყვანა ვოლოდიმირ ზელენსკის ქართული ვერსია, მიხეილ სააკაშვილის სახელით. ის დაუახლოვდა ვაშინგტონს, ლობირებდა ნატო-ში გაწევრიანებას და ამერიკის მხარდაჭერის მოლოდინში დაუშვა დამღუპველი შეცდომა, დაბომბა სამხრეთ ოსეთის ტერიტორიაზე განლაგებული რუსული ჯარები, რამაც გამოიწვია მოსკოვის 2008 წლის შეჭრა. მოკლე, მაგრამ არც ისე ტკბილი ომის ფონზე თბილისმა აღმოაჩინა ამერიკული მხარდაჭერის საზღვრები. გვირაბის განადგურების წინადადება, რომელსაც რუსეთი იყენებდა, მივიდა პრეზიდენტ ჯორჯ ბუშ უმცროსამდე, რომელმაც, საბედნიეროდ, გადაწყვიტა, რომ აშშ-ის მოკავშირე არ ღირდა მესამე მსოფლიო ომის დაწყებად“, – წერს გამოცემა.
გამოცემაში აღნიშნულია, რომ ბაიდენის ადმინისტრაცია ცდილობს, აიძულოს საქართველოს მიერ არჩეული პარლამენტი, შეცვალოს კურსი და, როგორც ჩანს, თბილისში არცერთი კანონი არ მიიღება ვაშინგტონის განსჯის გარეშე.
„ეს ყველაფერი შეიძლება იყოს მოსკოვის გეგმა, მაგრამ ამის შესახებ არანაირი მტკიცებულება არ არის წარმოდგენილი. თავად გამჭვირვალობის მანდატი არ არის არადემოკრატიული. საქართველოს კანონპროექტი არასამთავრობო ორგანიზაციებს ავალდებულებს, დარეგისტრირდნენ, თუ მათი დაფინანსების 20 პროცენტზე მეტი უცხოეთიდან მოდის. მათ მოუწევთ ხელისუფლებისთვის შესაბამისი ინფორმაციის გამჟღავნება. ასეთი ჯგუფები განიხილება, როგორც უცხოური ინტერესების ხელშემწყობი ან „უცხოური გავლენის აგენტები“. არავის სურს ასეთი ეტიკეტის მიწებება, მაგრამ კანონპროექტი, როგორც ჩანს, მეტს არაფერს გააკეთებს. ასე რომ, პრაქტიკაში კანონმდებლობა თვალში საცემია თავისი მოკრძალებით. ციხეში არავინ ჩაჯდება. არავის აეკრძალება პოლიტიკაში ყოფნა. არავინ დაჯარიმდება. პირიქით, უცხოური დაფინანსება გაცხადდება ქართული საზოგადოებისთვის. რეალური წინააღმდეგობა იმის გამოა, რომ უცხოური არასამთავრობო ორგანიზაციების ფულის უმეტესობა მოდის აშშ-დან და ევროპიდან. ამიტომაც ქართველი მომიტინგეები ევროკავშირის დროშას აფრიალებენ. მიუხედავად იმისა, რომ მოკავშირეები დემოკრატიულ ღირებულებებზე საუბრობენ, ისინი ამჯობინებენ თავიანთი საქმიანობის გასაიდუმლოებას. დასავლელი დამფინანსებლები შეიძლება აცხადებენ, რომ ისინი მხარს უჭერენ დემოკრატიას, მაგრამ მათი საბოლოო მიზანი არც ისე განსხვავდება ავტორიტარული სახელმწიფოებისგან. სწორედ ამიტომ, არსებული ხელისუფლება ზღუდავს არასამთავრობო ორგანიზაციების უცხოურ დაფინანსებას“, – აღნიშნავს გამოცემა.
როგორც „ამერიკან კონსერვატივი“ წერს, ამერიკა არის მსოფლიოში ყველაზე აქტიური ჩამრევი არჩევნებში.
„კარნეგი-მელონის კვლევამ აჩვენა, რომ ვაშინგტონი უცხოურ არჩევნებში უფრო მეტად ერეოდა, ვიდრე ნებისმიერი სხვა ქვეყანა, 1945-2000 წლების პერიოდში 81-ჯერ. ბოლოს და ბოლოს, ამერიკელები ასევე აფერხებენ აშშ-ში უცხოურ საქმიანობას, მათ შორის ჩინეთისა და რუსეთის სავარაუდო მცდელობებს, გავლენა მოახდინონ აშშ-ის არჩევნებზე, ამერიკელი პოლიტიკური კანდიდატების უცხოურ დაფინანსებას და ვაშინგტონის ანალიტიკური ცენტრების უცხოურ დაფინანსებას. რა თქმა უნდა, ბაიდენის ადმინისტრაციას არ სჯერა, რომ ვლადიმერ პუტინსა და მის მეგობარ ბიზნესოლიგარქებს აქვთ დემოკრატიული უფლება, ფარულად დააფინანსონ ამერიკული პოლიტიკური საქმიანობა. სინამდვილეში, აშშ ყოველთვის მგრძნობიარე იყო ამერიკულ პოლიტიკასა და ბიზნესში საზღვარგარეთის გავლენის მიმართ“, – აღნიშნულია სტატიაში.
„ამერიკან კონსერვატივი“ წერს, რომ აშშ-ის კონგრესმა უცხოური აგენტების რეგისტრაციის აქტი 1938 წელს მიიღო, რამაც შექმნა სპეციალური პრაქტიკა ადვოკატებისთვის.
„თუ ამერიკამ არ მიატოვა დემოკრატია ასეთი კანონის აღსრულებით, რატომ არის არჩეული პარლამენტის მიერ მოთხოვნილი სამჯერ დამტკიცებული საქართველოს კანონი დემოკრატიასთან შეუსაბამო? მოკავშირეებმა, როგორც ჩანს, უარი თქვეს არჩევნებზე, როგორც დემოკრატიის საზომზე. როგორც ჩანს, რეჟიმის შეცვლისკენ მიდრეკილი ამერიკელი და ევროპელი პოლიტიკოსებისთვის დემონსტრაციები არჩევნებზე მაღლა დგას. ამრიგად, დეპუტატმა უილსონმა განაცხადა, რომ „პრორუსული მთავრობა ეწინააღმდეგება პატრიოტი ქართველების ნებას, რომლებიც უარყოფენ კრემლის ბნელ საუკუნეებში ცხოვრებას, თავისუფლებისმოყვარე ქართველების რეპრესიები უნდა შეწყდეს და აშშ მტკიცედ დგას დემოკრატიული ნორმებისა და ღირებულებების დაბრუნების მოწოდებაში“. სენატორმა ჟან შაჰინმა ანალოგიურად განაცხადა, რომ კანონმდებლობა „ეწინააღმდეგება ქართველი ხალხის სურვილებს“.
ეს არის სხვა ქვეყნის პოლიტიკის საოცრად ამპარტავანი დახასიათება. ის უგულებელყოფს, სავარაუდოდ, პატრიოტი ქართველების სენტიმენტებს, რომლებმაც ხმა მისცეს „ქართულ ოცნებას“. ისინი დემონსტრაციას უფრო მაღლა აყენებენ, ვიდრე ხმის მიცემას, როგორც „დემოკრატიული ნორმებისა და ღირებულებების“ ასახვას (როგორი სწორიც არ უნდა იყოს შეშფოთება იმის თაობაზე, რომ მთავრობამ გამოიყენა გადამეტებული ძალა მომიტინგეების მიმართ, ეს არაფერ შუაშია გამჭვირვალობის კანონპროექტთან).“ – ნათქვამია სტატიაში.
„ამერიკან კონსერვატივი“ წერს, რომ ეს პოზიციები გასაკვირი არ არის პატარა ერის პრაგმატული ლიდერებისთვის, რომლებიც აგრესიული მეზობლის ჩრდილში ცხოვრობენ.
„როგორი სიმპატიებიც არ უნდა ჰქონდეს საქართველოს უკრაინის მიმართ, რამდენ ქართველს სურს, რომ უფსკრულში ჩაჰყვეს კიევს? რა თქმა უნდა, ბრიუსელს უფლება აქვს, დაადგინოს ევროკავშირში გაწევრიანების კრიტერიუმები, თუმცა რა არის ვაშინგტონის ჩარევის საბაბი? ამერიკელმა პოლიტიკოსებმა, შესაძლოა, ეჭვქვეშ დააყენონ ქართველი ამომრჩევლისა და ლიდერების განსჯა, მაგრამ ეს არ არის მათი დასჯის გამართლება. თუ საქართველოს მთავრობა, როგორც ირწმუნებიან, ქართველ ხალხს ფეხს ვეღარ აუწყობს, კრიტიკოსებს შეუძლიათ, კანონი ოქტომბერში დაგეგმილ საპარლამენტო არჩევნებზე განსახილველ საკითხად დააყენონ. მართლაც, სწორედ ამას დაჰპირდა მოსახლეობას საქართველოს არჩეული, მაგრამ ძირითადად ცერემონიალური პრეზიდენტი სალომე ზურაბიშვილი მას შემდეგ, რაც კანონპროექტის წინააღმდეგ წარუმატებლად გაილაშქრა. აშშ-ის პოლიტიკის შემქმნელები მრავალგვარი გამოწვევების წინაშე დგანან. ზესახელმწიფომ უნდა განსაზღვროს პრიორიტეტები და დაანებოს თავი სხვა ქვეყნებს, მთავრობებსა და ხალხებს, რათა მათ მართონ საკუთარი თავი. ისე, როგორც საქართველოში“, – წერს გამოცემა.
