ფერი ყავის

მიყვარს შენი ფერი ყავის,

შენი თმები ყავის,

შენი ყელი ყავის.

მიყვარს, როცა ცეკვავ ჩემთვის,

გამიელვებს როცა ყურთან

ჟღერა სამაჯურთა,

ლამაზ სამაჯურთა,

შენი ცეკვის ტემპს რომ ერთვის.

ფერი ყავის,

მიყვარს შენი ფერი ყავის.

რა საოცარ ალში მახვევ

ამ სიამის მნახველს,

თეძოებს რომ არხევ,

ნაზად არწევ თვალ-წამწამებს…

და თუ მაგარ ყავასავით

ჟინით ამაზვავებ,

ვნებით გამასვავებ,

გავათენებთ ჩვენ ამ ღამეს!

ფერი ყავის,

მიყვარს შენი ფერი ყავის.

სიყვარული, თავისთავად,

შეუმჩნევლად გავა –

როგორც ჭიქა ყავა,

ისე სწრაფად დაიცლება…

მოგვწყინდება როცა ყავა

და დაცხრება ლავა,

მაშინ ყოველივე

მიეცემა დავიწყებას.

ფერი ყავის,

მიყვარს შენი ფერი ყავის.