* * *
მისი სოფლის იდუმალ სახლში
საგვარეულო ძველ ავეჯს შორის
დამემშვიდობა და
გულუბრყვილო სევდამ შემიპყრო
ყანა არწევდა ხელში ზაფხულს და
ის იდგა ეზოში
ზეცას უსტვენდა
ხან ლამაზი და ხან საშინელი
გადაღლილი და თან ძლიერი
იმ სიყვარულის ნაფეხურები
იმ სახლში დარჩა
