თვლემას გატყობ, ყოფავ ჩემო
თვლემას გატყობ, ყოფავ ჩემო,
ბინდით შემობურვილო:
განისვენეთ, იმედებო,
განისვენეთ, სურვილნო!
ვეღარაფერს ხედავ, თვალო,
ხსოვნავ, ქრები ნელი-ნელ,
ავს და კეთილს მისათვალო…
დარდო, რად მომევლინე!
ვარ აკვანი საფლავს მდგარი,
სადაც ქარი არა ჩანს –
ხელი მარწევს უჩინარი:
მდუმარება მარადჟამს!
ფრანგულიდან თარგმნა ბაჩანა ჩაბრაძემ
