Илья Дыккаг – иттæг вазыгджын периоды, пырхтæссаг рæстæджы цæрæм, атомон катастрофæйы тас реалон куы у, уый тыххæй сæрмагондæй хъуыды кæнæм сабырдзинадыл, кæцы у Хуыцауы сегасдæр зынаргъ хорзæхтæй сæ иу
Тынг вазыгджын периоды цæрæм, атомон катастрофæйы тас реалон куы ахæм; уый тыххæй сæрмагондæй хъуыды кæнæм сабырдзинадыл, кæцы у Хуыцауы зынаргъ хорзæх – уый фæдыл банысангонд у Æппæт Гуырдзстоны Каталикос-Патриархы Мцхета-Тбилисы сæйраг епископы æмæ Бичъвинта æмæ Цхум Абхазы митрополиты Илья Дыккагы Куадзæнон эпистолæйы.
Эпистолæйы куыд у банысангонд афтæмæй, «Æрмæст сыбардзинады рæстæджы ис гæнæн, рухсæй бамбарæм нæ нысниуæг æмæ Хуыцауæй лæвæрд куырдиат равдисын; æрмæст ахæм уавæры та, кæцы рæстæджы ис хæрамдзинад, тыхмидзинад, æнæрастдзинад, сабырад нæ æрбынат кæндзæн».
«Æнусты дæргъы нæ бæстæ знæгты бырстытæ ныхкъуырд кодта æмæ сабырдзинад нын кæддæриддæр бæллиццаг уыд. Абон бæстæ иттæг уæззау период æрвиты æмæ цы нæ бон у афтæ хъуамæ сагъæс кæнæм нæ сабырадон сомбоны тыххæй, бæстæйы райрæзты æмæ сабырдзинадыл, не æфсымæртимæ – абхазæгтимæ æмæ æирæттимæ сабыр æмцарды бындур саразынæн» – банысангонд у эпистолæйы.