Ընդհանուր առմամբ, միջազգային տարբեր աղբյուրներից պետբյուջե ստացած դրամաշնորհները կազմում են 100 միլիոն դոլարից պակաս, ինչը, հավանաբար, բյուջեի մեկ տոկոսից էլ քիչ է։ Սա պետական ​​բյուջեի համար էական աղբյուր չէ,- ասել է «Վրացական երազանք»-ի նախագահ Իրակլի Կոբախիձեն։

Նրա խոսքով, բնակչության համար պետք է պարզ դառնա, թե որ դրամաշնորհներն ունեն վեհ նպատակներ, որոնք՝ ոչ։

«Ինչ վերաբերում է օրենքի նախագծին, ապա կա 20 տոկոսի սահման, և այս նախագիծը տարբերվում է ամերիկյան և ռուսական տարբերակներից, որտեղ կոնկրետ սուբյեկտի ճանաչումը, օտարերկրյա գործակալ հայտարարելը սկսվում է զրոյական ցենտից կամ համապատասխանաբար ռուբլով։ Սա ռուսական և ամերիկյան օրենքների բովանդակությունն է։ Ինչ վերաբերում է պետական ​​բյուջեին, ապա նույնիսկ մեկ տոկոսը չի ֆինանսավորվում օտարերկրյա դրամաշնորհներից։ Ինչպես բյուջեն է թափանցիկ հանրության համար, այնպես էլ ցանկացած արտաքին ֆինանսավորում պետք է լինի թափանցիկ: Այս ֆինանսավորումը կարող է ծառայել կամ չծառայել վեհ նպատակների: Պետությունը սա մեկը մյուսից չի ընտրում։ Պետությունը դրա իրավունքը չունի։ Միակ մեկը, ով պետք է տարբերի ազնիվ նպատակները նվաստացուցիչից, վրաց հասարակությունն է»,- ասել է Կոբախիձեն։

Իրակլի Կոբախիձեի հայտարարության համաձայն՝ պետության համար ընդունելի է միայն այն դրամաշնորհը, որը նպատակ ունի իրացնել վեհ ազդեցություն։

«Պետությունն ինքը ֆիլտրում է դրամաշնորհները, իսկ պետությունն ընդունում է միայն այն դրամաշնորհները, որոնք նպատակ ունեն ազնվական ազդեցություն իրականացնել, օրինակ՝ կան դրամաշնորհներ, որոնց նպատակն է պայմանականորեն վերականգնել Բորժոմ-Խարագաուլի անտառ-պուրակը։ Պետությունը զտում և ստանում է այնպիսի դրամաշնորհներ, որոնք ծառայում են երկրի շահերին։ Ինչ վերաբերում է այլ դրամաշնորհներին, այն, ինչ պետությունը չի կարող զտել, դա այն ռիսկն է, որ ինչ-որ մեկը կարող է օգտագործել օտար ազդեցությունը ստոր նպատակներով: Արևմուտքը, հյուսիսը, հարավը չեն կարող օրենք գրել, օրենքը չի կարող գրել: Այն պետք է լինի ընդհանուր: Կարող է լինել մի պետություն, որը չունի հայտարարված թշնամական նպատակներ, օրինակ՝ օկուպացված տարածքներ, բայց դա կարող է դրդված լինել նաև ինքնիշխանություն ներխուժելու շահագրգռվածությունից, սա սովորական պատմություն է։ Այստեղ սահմանափակումներ չկան, տեղեկատվությունը դառնում է թափանցիկ բնակչության համար, նրանք պետք է դա քննարկեն»,- ասել է Կոբախիձեն։