Ի տարբերություն Եվրադատարանի, ապրիլի 19-ի համաձայնագրի արտաքին քաղաքական միջնորդները խոսել են ոչ թե հանցավոր բռնության, այլ «քաղաքականացված արդարադատության ընկալվող դեպքերի» մասին՝ այդպիսով «ընկալումները» վերածելով քաղաքական քննարկման հիմքի,- այս մասին սոցիալական ցանցում գրում է նախագահը։ Վրաստանի խորհրդարանի նախագահ Շալվա Պապուաշվիլին։

Նրա խոսքով՝ անցած շաբաթ հերթական անգամ հարձակման է ենթարկվել Վրաստանի խորհրդարանը։ Ինչպես նշում է Պապուաշվիլին, ցավոք, 2019 թվականի սխալը նորից կրկնվեց, որոշ օտարերկրյա դերակատարներ չմտածված բռնի գործողություններն անվանեցին «խաղաղ» և դատապարտեցին ոստիկանության օրինական գործողությունը՝ նվազագույն ուժի կիրառմամբ։

Եվրամիության և ԱՄՆ-ի միջնորդությամբ ապրիլի 19-ի համաձայնագրից ստորև բերված կետը ազատ արձակեց երկու հանցագործների և համաներում շնորհեց «2019 թվականի հունիսի 19-21-ի բողոքի ցույցերի հանցագործներին և դատապարտյալներին»: Այս հոդվածը «Վրացական երազանք»-ին ավելացրել են մեր օտարերկրյա գործընկերները՝ «ի շահ Վրաստանի քաղաքական կայունության»։

Սակայն հետագայում համաներման ենթարկված հանցագործներն ամեն ինչ արեցին վրացական ընդդիմությանը արմատականացնելու և այդպիսով քաղաքական բևեռացումը սրելու համար։ Ազատ արձակվածներից մեկն այն ժամանակվա Ազգային շարժման նախագահ Նիկա Մելիան էր, ում գրավը վճարել էր «Եվրոպական ժողովրդավարության հիմնադրամը» (EED)։ Սա այն հիմնադրամն է, որը հրաժարվում է ամբողջությամբ բացահայտել իր ֆինանսները, և որի ֆինանսավորվող ՀԿ-ներն ու կուսակցություններն այս օրերին ամենաարմատականներից են:

Այս համաներումն էլ ավելի խթանեց քաղաքական բռնությունը, քանի որ այն հանցագործներին հույս տվեց, որ նրանք կարող են խուսափել պատժից իրենց հանցագործությունների համար, եթե օտարերկրացիները միջամտեն իրենց կողմից:

Երեկ Ստրասբուրգի Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը «Ցաավան և այլոք ընդդեմ Վրաստանի» գործով միանշանակ հաստատեց, որ 2019 թվականի հունիսի 20-ին տեղի է ունեցել բռնի գրոհ և բռնի ներխուժման փորձ Վրաստանի խորհրդարան։ Եվրոպական դատարանը նաև հստակ սահմանեց, որ լեգիտիմ է ոստիկանության կողմից ուժի, ներառյալ հատուկ միջոցների կիրառումը բռնի ցույցի դեմ։

Սակայն, ի տարբերություն Եվրադատարանի, ապրիլի 19-ի համաձայնագրի արտաքին քաղաքական միջնորդները խոսել են ոչ թե քրեական բռնության, այլ «քաղաքականացված արդարադատության ընկալվող դեպքերի» մասին՝ այդպիսով «ընկալումները» դարձնելով քաղաքական քննարկման հիմք։

Անցյալ շաբաթ նրանք հերթական անգամ հարձակվեցին Վրաստանի խորհրդարանի վրա։ Ցավոք, 2019-ի սխալը նորից կրկնվեց, որոշ օտարերկրյա դերակատարներ, առանց առաջ նայելու, բռնի ցույցերը մկրտեցին որպես «խաղաղ» և դատապարտեցին ոստիկանության օրինական գործողությունը՝ նվազագույն ուժի կիրառմամբ։
Քաղաքական իրադարձությունների նկատմամբ նման մակերեսային և կողմնակալ վերաբերմունքը միայն մեծացնում է քաղաքական բռնությունը և վնասում Վրաստանում ժողովրդավարական գործընթացներին։ Եվ սա այն ֆոնին, որ չնայած ամեն անգամ սխալ եզրակացություններ անելուն, այս դերակատարները չեն էլ մտածում պատասխանատվություն ստանձնելու մասին։

Ստորև ներկայացնում ենք մեջբերումներ Ստրասբուրգի դատարանի որոշումից.

«21. Ժամը 23:22-ին ցույցի առաջին գծից բազմաթիվ մարդիկ կրկին համախմբված ջանքեր գործադրեցին բռնի ուժով ճեղքելու ոստիկանական շղթան։

22. Ըստ տարբեր գնահատականների, 300-ից 1000 անձ փորձել է ուժով ճեղքել ոստիկանական շղթան և ագրեսիվ վարքագիծ դրսևորել:

23. Առաջին գծի ցուցարարների և խորհրդարանի շենքի աստիճանների մոտ շրջափակ կազմած ոստիկանների միջև բախումները շարունակվել են մինչև ժամը 23.55-ը և ներառել են միջադեպեր, ինչպիսիք են ոստիկանական տեխնիկայի առևանգումը, տարբեր առարկաների (ջրի շշեր, բայց նաև քարեր) նետում դեպի ոստիկաններ և առանձին սպաներին առանձնացնում են, և նրանց տարել են շրջափակից։ Թվում է, թե որոշ սպաների նկատմամբ ֆիզիկապես հաշվեհարդար են տեսել»,- գրել է Շալվա Պապուաշվիլին։