Մոսկվայի կողմից անգործությունն ընկալվում է որպես որոշակի պատժամիջոց: Ուստի, Եվրոպայի դիրքորոշումը և ուղերձը պետք է լինի կայուն և հստակ, որ եվրոպական անվտանգության վրա հարձակումն անպատասխան չի մնա,- այս մասին նշված է Վրաստանի արտաքին գործերի նախարար Դավիթ Զալկալիանիի նամակում, որը հրապարակվել «Euractiv.com» կայքէջում:

Դավիթ Զալկալիանին գրում է, որ 2008 թվականին Վրաստանի դեմ Ռուսաստանի կողմից իրականացված լայնամասշտաբ ռազմական ագրեսիայի հետևանքով ցնցվեց նաև եվրոպական անվտանգության ճարտարապետությունը:

Նրա խոսքով, այն փաստը, որ Վրաստանի բռնազավթված տարածքներում այսօր մարտական գործողություններ չեն ընթանում, խաղաղություն չի նշանակում:

Նախարարն առանձնապես ընդգծում է կորոնավիրուսի համավարակի ֆոնին Ռուսաստանի առավել ակտիվացումը և գրում, որ Ռուսաստանը համավարակն օգտագործում է որպես լրացուցիչ հնարավորություն:

«Մի կողմից, Վրաստանի դեմ հիբրիդային պատերազմի հզորացմամբ, սահմանազատման գործընթացի ակտիվացմամբ, էթնիկ վրացիկներին բժշկական տարհանելուց հրաժարվելով, իսկ մյուս կողմից, ապատեղեկատվական քարոզարշավ սկսելով և մասնավորապես, Լուգարի հետազոտական հաստատության մասին կեղծիք տարածելով, Ռուսաստանը փորձում է հզորացնել իր ազդեցությունը Վրաստանում»,- ասվում հոդվածի մեջ:

Զալկալիանին գրում է, որ չնայած Ռուսաստանի ապակայունացնող գործողությունների, Վրաստանը երբեք չի հրաժարվի իր ընտրած ուղուց, որը ժողովրդավարության և օրենքի գերագույն հզորացման, ժողովրդավար բարեփոխումների իրականացման և ազատ և արդար ընտրություններ անցկացնելու հետ մեկտեղ նկատի ունի նաև ՆԱՏՕ-ին և Եվրամիությանն ինտեգրում:

Զալկալիանին ընդգծում է, որ չնայած Վրաստանի խաղաղարար քաղաքականության, խաղաղարար գործընթացը փակուղի է մտել և ոչ միայն ռուս-վրացական հարաբերությունների դինամիկայով: Եվրոպայի ինքնիշխան պետությունների դեմ ուղղված ագրեսիայի նկատմամբ միջազգային համադաշնության ոչ բավարար արձագանքը վտանգավոր նախադեպ է ստեղծում և հարվածի տակ դնում հենց եվրոպական անվտանգությունը:

«Ավելի շատ բան պետք է արվի, որպեսզի Ռուսաստանը կատարի Եվրամիության առջև ստանձնած պարտականությունները և դուրս բերի զինված ուժերը Վրաստանից: Հավատում եմ, Վրաստանում խաղաղարար գործընթացի հաջողությունը հնարավոր է, տրանսֆորմացիոն ուժի դեր կատարի Արևելյան գործընկերության տարածքի և Սև ծովի տարածաշրջանի համար»,- գրում է Զալկալիանին: