Ուկրաինայի նախագահ Վոլոդիմիր Զելենսկին հայտարարել է, որ ուկրաինացիները չեն հանձնվի, կանգ չեն առնի այնքան ժամանակ, քանի դեռ Ուկրաինայի ողջ տարածքը չի ազատագրել օկուպանտներից։

Այս մասին Զելենսկին հայտարարել է Ուկրաինայի պետականության օրվա կապակցությամբ հրապարակված տեսաուղերձում։

«Այն պետությունը, որում սկսվեց արևելաեվրոպական քրիստոնեության պատմությունը, երբ 1034 տարի առաջ այն մկրտվեց Կիևի մեծապետ Վլադիմիրի կողմից, այն պետությունը, որտեղ սկսվեց անպարտելիության պատմությունը, որն այժմ հիացնում է ողջ Եվրոպային և աշխարհին. սա մեր պետությունն է, սա մեր Ուկրաինան է: Նրա ստեղծումը հազարավոր տարիների պատմություն ունի , բայց միայն այս տարի մենք առաջին անգամ կնշենք Ուկրաինայի պետականության օրը»,- ասել է Զելենսկին։

Զելենսկու խոսքով՝ այժմ Ուկրաինան զենքը ձեռքին պաշտպանում է իր պետականությունը, որպեսզի աշխարհը հասկանա, որ Ուկրաինան գաղութ չէ, անկլավ, պրոտեկտորատ, նահանգ, այլ կայսրությունների մաս չէ, ինքնավարություն կամ գավառ չէ, այլ ազատ, անկախ, ինքնիշխան, անբաժանելի և անկախ պետություն է։

Ինչպես նշել է Վոլոդիմիր Զելենսկին, Ուկրաինա պետությունը ստեղծվել է առնվազն հազար հինգ հարյուր տարի առաջ և հանդիսանում է Կիևյան Ռուսաստանի միակ իրավահաջորդը և Ուկրաինայի Ժողովրդական Հանրապետության իրավահաջորդը։

Ուկրաինայի նախագահի խոսքով՝ ուկրաինացիներն իրենց պատմության ընթացքում պայքարել են պետականության համար։ Զելենսկին ասում է, որ ուկրաինացիները երբեք առաջինը չեն զենք վերցնում, բայց եթե նրանց վրա հարձակվեն, նրանք կկանգնեն մինչև վերջ։

«Մենք եղել ենք, կանք ու կլինենք, քանի որ մեր պետությունն ունի արտասովոր որդիներ, ովքեր ոտքի կանգնեցին նրան պաշտպանելու։ Մեզ համար գերության մեջ ապրելը ապրել չէ, կախված լինելը լինել չէ, քանի որ ոչ ազատ Ուկրաինան Ուկրաինա չէ։ Մենք չգիտենք «ստրկատիրություն» բառը։ Այն կա մեր բառարաններում, բայց ոչ մեր մտքում: Մենք կտանք մեր վերջին մարզաշապիկը, կտանք այն ամենը, ինչ ունենք մեր սրտում եղածի համար: Դրա համար մենք պայքարելու ենք մեր պետականության համար մինչև վերջ, մինչև վերջին շունչը, մինչև վերջին փամփուշտը, մինչև վերջին զինվորը, ոչ թե մեր, այլ թշնամու։ Մենք կապրենք պայքարելու համար և կպայքարենք ապրելու համար։ Մենք չենք հանձնվի, քանի դեռ չենք վտարել մեր տնից վերջին բնակչին: Մենք կանգ չենք առնելու, քանի դեռ չենք ազատագրել մեր ուկրաինական հողի վերջին մետրը: Մենք չենք հանգստանա, քանի դեռ չենք ազատագրել մեր վերջին գյուղը»,- ասում է Վոլոդիմիր Զելենսկին։