«Մենք մի փոքրիկ նավի վրա ենք՝ երեքուկես միլիոն մարդ, մեր շուրջը սառցաբեկորներ կան և մեր մի մասը վստահ է, որ մյուս մասը կոչված է կոտրելու այս նավը և հնարավորություն չտալ մյուսներին սպիտակ վիշապի հետ պատերազմելու»,- այս մասին հայտարարել է Վրաստանի Առաջին ալիքի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ Վասիլ Մաղլաֆերիձեն՝ Առաջին ալիքի «Ակտուալ թեմա՝ Մակա Ցինցաձեի հետ» հաղորդմանը ժամանակ։

«Մի բան է, երբ մարդն իրեն վատ է պահում, մեկ այլ բան, երբ դու՝ որպես լրատվամիջոց այն լուսաբանում ես: Լրատվամիջոցները դա չպետք է անեն:Գիտե՞ք, թե որոշ մարդիկ ինչպե՞ս են: Առավոտյան երբ արթնանում են, արթնանում են թույն ու նախանձով ու ասում՝ երանի վատ մարդ լինես։ Կամենում է որ վատ մարդ լինի, ժողովրդի թշնամի լինի և այն ժամանակ ինքը լավը կլինի: ։ Բիձինան ժողովրդի թիվ մեկ թշնամին է, որը պետք է թունավորի ջրերը, կամ մենք, որ ժողովրդի թշնամիներն ենք, նրա հրամանով խաղողի այգին կտրում ենք ու նման բաներ անում։ Ահա թե ինչ են ասում ու ոմանք հավատում են։ Կան մարդիկ, ովքեր դա անում են միավորներով՝ շախմատ խաղալով և մյուսներին որպես ֆիգուր օգտագործելով։ Ես հո իսկապես գիտեմ, որ ես չեմ թունավորում ջուրը և նաև գիտեմ, որ ես չեմ թունավորում այս ջուրը: Ուրեմն հիմա պիտի ապացուցե՞մ, որ ջուրը չենք թունավորում։ Ըստ իրենց ռազմավարության, քանի որ ինչ-որ մեկը ժողովրդի թշնամին է, նա պետք է դև լինի և շատ վատ բաներ անի, իսկ Բիձինան վատն է, քանի որ հաճախ է լավ բաներ անում և դա քանդում է կարծրատիպը։ Մարդը թույլ արարած է, և նրա սխեման փլուզվում է, քանի որ նա չպետք է անի: Լավ կլիներ այրել այդ պալիմպսեստը։ Մենք ունենք այս իրավիճակը և պետք է դուրս գանք այս իրավիճակից»,- ասել է Մաղլափերիձեն։

Այս հայտարարությամբ Վասիլ Մաղլափերիձեն պատասխանել է հաղորդման հաղորդավարի հարցին, թե ինչու՞ հասարակությունը չի կարող համաձայնության գալ նույնիսկ այնպիսի արժեքավոր և կարևոր ձեռքբերման շուրջ, ինչպիսին է Քրիստի աճուրդում Բիձինա Իվանիշվիլիի գնած Իոան Զոսիմեի գրած հնագույն ձեռագիրը , որը շուտով կտեղափոխվի Վրաստանի ազգային թանգարան, և ի՞նչն է առաջացրել այս ազգային հարստության շուրջ ստեղծված խառնաշփոթը։

Ինչպես նշեց Մաղլափերիձեն, վերջերս հաճախակի են լինում փաստեր ռուսամետ պիտակի հողերի մասին, ինչը սուրբ տերմին է դարձել։

«Ի՞նչ է Պրորուսը: Դա ժողովրդի թշնամին է։ Եթե ​​խնդիրներ ունես, գնում ես թշնամի փնտրելու։ Հիտլերն այդպես էլ արեց, թշնամուն էր փնտրում և հետո գտավ ժողովրդին, ասաց սրանց մեղքն է: Այսպես գտան բոլշևիկները և ժողովրդին ասացին, որ իրենք են մեղավոր, որ դուք խնդիրներ ունեք։ Հիմա էլ ինչ-որ խնդիրներ կան, թշնամուն են փնտրում ու դա իրենց մեղքն են համարում, այն մարդկանց, ում մենք ինչ-որ հարցեր ենք տալիս ու ինչ-որ բանի մասին խոսում։ Ով մտածեց ,այսպես էլ դասավորեց, արի, հիմա նրանց ընդհանրապես կկտրենք, ռուսամետ կանվանենք։ Բացի այդ, ասում են դու սիրում ես Դոստոևսկուն և Տոլստոյին, բայց նա քեզ չի ասում, ասում է, որ դու համագործակցում ես օկուպանտի հետ և դա ասում է ուղիղ քո աչքերում։ Աբսուրդը հասել է նրան, որ ռուսամետ են կոչվում այն ​​մարդկանց, ովքեր կռվել ու վիրավորվել են պատերազմներում Ռուսաստանի դեմ։ Այն մարդիկ, ովքեր այդ ժամանակ թփերում նստած գիտեին, թե ինչպես խուսափել այս պատմությունից, ասում են, որ դա ոչինչ է»,- ասել է Մաղլափերիձեն։

Մաղլափերիձեի խոսքով, Վրաստանը միշտ եղել է եվրոպական քաղաքակրթության մաս, եվրոպական որոշ պետությունների ի հայտ գալուց շատ առաջ, սա պատմական փաստ է, մենք այնտեղ ենք և պետք չէ որևէ տեղ մտնել։

«Մենք ողբերգական պատմություն ունեցող մարդիկ ենք, մենք շատ թշնամիներ ենք ունեցել, այսօր էլ ունենք և մենք միշտ ուզում ենք սիրել որոշ մարդկանց, և նրանք սիրում են մեզ։ Երբ անկախություն ձեռք բերեցինք, ու օտարերկրացիները գալիս էին , դե խաչապուրի, գինի… այս հարաբերությունները արտացոլվեցին երկրներին։Պետք է հասկանալ և ասել, որ յուրաքանչյուր երկիր ունի իր շահերը, և, մեղմ ասած, այդ լուրերը արտահոսում են դրսից։ Չէ՞ որ նրանք մեր թշնամիներն են։ Ոչ, ուղղակի ամեն երկիր իր շահն ունի, և դա փաստ է։ Մենք միշտ եղել ենք եվրոպական քաղաքակրթության մաս, բայց ներսում կային բազմաթիվ հակասություններ, պատերազմներ և ամբողջ պատմությունը: Հաշիվը եղբայրների մոտ է եւ իհարկե խնդիրներ կլինեն։ Նա պետք է ավելին անի, իսկ մենք՝ մերը։ Դե, Իտալիայի վարչապետն այնպիսի խոսքեր ասաց Մակրոնին, որ կասեն մեր սրտերը կկոտրվեն, բայց ոչինչ, նորմալ հարաբերությունների մեջ են։ Մենք պետք է զբաղվենք դրա հետ: Մենք ուզում ենք լինել Եվրամիությունում, բայց չենք կանգնելու մեկ ոտքի վրա և ոչ մի ականջի վրա, մենք հարգալից կլինենք, երբեմն կկռվենք, երբեմն էլ ինչ-որ բան կասենք, բայց մենք այս քաղաքակրթության մի մասն ենք՝ մեր մշակույթով, գրականություն, ֆիլմ, վերաբերմունք, սոցիալական էակ, ընտանիք և այլն, մեծ ամենայն հարգանք Ասիայի հանդեպ, բայց ահա մենք և այդպես է: Եթե ​​քեզ Վախթանգ Գորգասլին է կանչել, մի դավաճանիր այս ճանապարհին, սա Վախթանգ Գորգասլիի կամքն է։ Էրեկլ թագավորը ամեն կերպ փորձում էր կտրել ուղիղ դեպի Եվրոպա ճանապարհը, իսկ երբ չկարողացավ ուղիղ կտրել, շրջեց Սանկտ Պետերբուրգում։ Պետերբուրգը նույնպես Եվրոպա էր և եթե ինչ-որ մեկը դա չգիտի և այլ բան է մտածում, դա իր խնդիրն է»,- ասել է Մաղլափերիձեն։