Ուկրաինայում պատերազմ սկսելուց երեք տարի անց էլ ավելի սարսափելի է դառնում հիշել այն նյութերը, որոնք տարբեր փուլերում ներկայացնում էին պատերազմ փնտրող խմբերի մոտեցումը մեր տարածաշրջանի նկատմամբ,- սոցցանցում գրել է խորհրդարանի նախագահ Շալվա Պապուաշվիլին։

Նրա խոսքով՝ համաշխարհային քաղաքականության մեջ պատերազմ փնտրող էլիտայի խաղը դեռ չի ավարտվել։

«Այս գրառումը և դրան կից երեք տեսանյութերը վերաբերում են նույն նույն հաղորդագրությանը, որը երեք տարբեր անձանց կողմից երեք տարբեր ժամանակներում արտահայտվել է Վրաստանի կառավարությանը. 2022 թվականի սեպտեմբեր»:

Էվելին Ֆարկաս. «Վրաստանին այսօր ավելի քիչ է սպառնում Ռուսաստանը… Պուտինը չի կարող հաղթել Ուկրաինայում… Նա չի կարող նոր ճակատ բացել»:

Լրագրող. «Վստա՞հ եք, ընկալում կա, որ Ռուսաստանը դեռ ռեսուրս ունի Վրաստանում խնդիրները մեծացնելու համար».

Էվելին Ֆարկաս. «Ուրեմն ի՞նչ, ի՞նչ…» «Ուրեմն ինչ…» – Էվելին Ֆարկասը՝ Մաքքեյն ինստիտուտի գործադիր տնօրենը և նախկին նախագահ Զուրաբիշվիլիի ներկայիս գործատուն, հավանաբար չի գիտակցել, որ այս մեկ անտեղի արտահայտությամբ նա ամենաճիշտ նկարագրել է ամերիկյան և եվրոպական քաղաքական վերնախավի վերաբերմունքը, որն աջակցում է պատերազմին վրաց ժողովրդի և նրանց անվտանգության նկատմամբ:

Ուկրաինայում պատերազմի մեկնարկից երեք տարի անց ավելի ու ավելի սարսափելի է դառնում հիշել լրատվամիջոցների այն նյութերը (հարցազրույցներ, հայտարարություններ, գրառումներ), որոնք տարբեր փուլերում ներկայացնում էին պատերազմ փնտրող խմբերի դիրքորոշումն ու մոտեցումը մեր տարածաշրջանի նկատմամբ։ Այդպիսի նշանավոր և նշանավոր պատասխանողներից մեկը Էվելին Ֆարկասն էր: 2022 թվականի սեպտեմբերին «Ազատություն» ռադիոկայանի վրացական բյուրոյին տված հարցազրույցում նա ամբողջությամբ ներկայացնում է պատերազմին աջակցող ամերիկյան և եվրոպական ֆորմալ և ոչ ֆորմալ կառավարիչների կեղծ և նենգ տեսլականը, որի հիման վրա նրանք կոչ են արել «ուղղել» Վրաստանի քաղաքական վեկտորները:

Այսօր կան նոր մարտահրավերներ, և փոքր երկրի կառավարությունը պետք է ճանապարհ գտնի, որպեսզի նպաստի սեղանի շուրջ տեղ գրավելուն. Վրաստանի կառավարությունը պետք է ավելի ակտիվ մասնակցի Ռուսաստանի դեմ պատժամիջոցներին. Վրաստանն այնքան էլ չարեց առաջնագիծ անցնելու համար, կրճատեց իր ուժերը և հետ մնաց Ուկրաինայից և Մոլդովայից: Վրաստանին ներկայումս չի սպառնում ռուսական ներխուժման վտանգը, քանի որ չի կարող հաղթել Ուկրաինայում։ Կրեմլը չունի նոր ճակատի ռեսուրսներ, և ինչ էլ որ անի, միեւնույն է, չի կարող հաղթել: Ռուսաստանը կարող է որոշակի սրացումներ առաջացնել Վրաստանի հետ, բայց չի կարող գրավել ամբողջ երկիրը։ Եվ մենք՝ Արևմուտքը և միջազգային հանրությունը, լինելու ենք Վրաստանի կողքին այնպես, ինչպես Ուկրաինայի կողմից ենք։

Անհավանական չէ՞ այսօր այս ուղերձները լսելը: Մի՞թե դրան չէին հավատում նաև մեր ընդդիմախոսները, երբ Վրաստանի վարչապետն ու «Վրացական երազանքի» պատվավոր նախագահը նույնատիպ պատմություններ էին պատմում վրացական կառավարության վրա ճնշումների մասին։ Բանն այն է, որ Էվելին Ֆարկասից լսածի բովանդակությունը մեկ կոնկրետ գործչի անձնական կարծիքը չէ։ Սա այն համատեղ մշակված և ընդհանուր դիրքորոշումն ու գործողությունների ծրագիրն է, որին մեր անխոնջ «բարի կամեցողները» միաձայն՝ տարբեր կապուղիներով կանչում էին մեզ։

Այս բոլոր հաղորդագրությունները փակ հանդիպումներում շատ ավելի անմիջական, բաց և միանշանակ էին: Ահա թե ինչ էին խոսում դիվանագետները, սա էին մեզ ասում այցելող էմիսարները, սա էին կրկնում դրսից վերահսկվող կուսակցությունները և օտարերկրյա շահերը պաշտպանող ՀԿ-ները,- գրում է Պապուաշվիլին:

Ինչպես նշում է Պապուաշվիլին, Վրաստանը վերապրեց լավ ծրագրված սցենարը և այն դերը, որը երկիրը պետք է խաղար միջուկային առճակատման եզրին գտնվող հակամարտությունում:

«Այսօր, երբ մենք տեսնում ենք ամերիկյան նոր վարչակազմի ջանքերը՝ դադարեցնելու պատերազմն Ուկրաինայում, և միևնույն ժամանակ տեսնում ենք Ուկրաինայի ռազմական իրավիճակը, ինչ բերեց երկրին եռամյա պատերազմը, լիովին պարզ է, թե ինչպես Վրաստանը վերապրեց լավ ծրագրված և պարզ սցենարը, այն դերը, որը մեր ժողովուրդը պետք է խաղար միջուկային առճակատման եզրին գտնվող հակամարտությունում։

Ստացվում է, որ մենք պետք է «ավելին անեինք», պետք է «բարձրանայինք», պետք է «սեղանի մոտ նստեինք», պետք է զոհաբերեինք ինքներս մեզ և արյուն թափեինք համաշխարհային հակամարտությունում՝ «բաց հնարավորությունների պատուհանի» և «պատմության ճիշտ կողմում» կանգնելու դիմաց։ Մեր համաքաղաքացիներից քանի՞սն են խաբվել նման բարոյախրատական ​​խոստումներով երեք տարի առաջ, իսկ քանի՞սն են այսօր էլ տարված նույն պատկերացումներով։ Այս պատմական հարցազրույցը հստակ ցույց է տալիս ժամանակին պատերազմին աջակցող էլիտաների տրամադրությունները: Ռուսաստանը թույլ է, Ուկրաինան հաղթում է, մենք պետք է հաղթենք Ռուսաստանին մարտի դաշտում։ Բայց այս ամենը ուրիշի քրտինքի, ուրիշի արյան, ուրիշի արցունքների գնով։

Վրաստանում հին վերքերի վերաբացումը և 2008 թվականի նման առճակատումը Ռուսաստանի հետ կրկնելը ուղղակիորեն տեղավորվում է այս ռազմաքաղաքական դոկտրինի մեջ։ Եթե ​​Վրաստանը արձագանքեր ռազմական արկածախնդրության կոչին, ապա Ռուսաստանի կողմից մեզ վրա ծախսված ռեսուրսները կուղղվեին դեպի ուկրաինական ճակատ՝ դրանով իսկ ավելի մեծ առավելություններ ձեռք բերելով։ Իսկ «Ուրեմն ի՞նչ»։ Համաշխարհային շահի հաղթանակը չարժե՞ր Վրաստանի կյանքի գինը։

Համաշխարհային քաղաքականության մեջ պատերազմ մղող վերնախավի խաղը դեռ չի ավարտվել. Մենք տեսնում ենք այն դիմադրությունը, որն առաջացնում է Ուկրաինայում խաղաղություն հաստատելու ցանկությունը։ Սա գլոբալ գործընթաց է։ Վրաստանի կառավարության առաջնային մտահոգությունը սեփական հայրենիքն ու ազգային շահերն են։ Հոկտեմբերի 26-ին ժողովուրդը հենց դա է տվել մեզ մանդատը, և մենք դա անպայման կտեսնենք մինչև վերջ։

P.S. «Հետաքրքիր է, որ Էվելին Ֆարկասը առաջին և կենտրոնական գործիչն էր, ով 2016 թվականի նախագահական ընտրություններում Դոնալդ Թրամփի հաղթանակը կապեց Ռուսաստանի միջամտության հետ և սկսեց մի ամբողջ քարոզարշավ այս թեմայով, որը հետագայում ապացուցվեց, որ սուտ է»,- գրել է Շալվա Պապուաշվիլին։