«Ազգային շարժման» կողմնակիցների քարոզարշավը, որը հաջորդեց Բիձինա Իվանիշվիլիին մեր հպարտ ֆուտբոլիստների անկեղծ շնորհակալություններին, ևս մեկ անգամ բացահայտեց «Ազգային շարժման» իրական էությունը»,- այս մասին Վրաստանի խորհրդարանի նախագահ Շալվա Պապուաշվիլին գրառել է սոցցանցում։

Ինչպես նա նշում է, այն խաղացողները, ովքեր երեկվա հերոսներն էին, այսօր դարձել են «դավաճաններ»՝ միայն այն պատճառով, որ չեն կիսել «նացիստների» ոգին։

Նրա խոսքով՝ դա նորություն չէ Վրաստանի համար։ Մեկ դար առաջ բոլշևիկները, որոնք նույնպես դրսից պատվաստված, փորձեցին անել հենց դա։ Դրա համար սկզբում լվացել են, հետո ոչնչացրել մտավոր վերնախավին, դրա համար պայքարել են եկեղեցու դեմ, դրա համար էլ իրենց կապիտալը ուրիշ տեղ է եղել, ոչ թե Վրաստանում։

««Ազգային շարժման» համակիրների քարոզարշավը, որը բխում էր Բիձինա Իվանիշվիլիին մեր հպարտ ֆուտբոլիստների անկեղծ շնորհակալությունից, հերթական անգամ բացահայտեց «Ազգային շարժման» իրական էությունը։ Ֆուտբոլային հաջողության էյֆորիան ի հայտ է բերել այն բոլոր թաքնված գծերը, որոնք «ազգայինները» այդքան ջանասիրաբար փորձում են ծածկել, բայց էմոցիոնալ պահերին դրանք դեռ բացահայտվում և ակնհայտ են դառնում բոլորի համար.

-Մի ասա շնորհակալություն
– Մի զիջիր տեղդ
-Հավատքը ծաղրիր
– Մերժել ուրիշների գիտելիքներն ու փորձը
– Կեղեքիր կողքդ կանգնածին
-Բռնություն կիրառել, եթե ինչ-որ մեկի կարծիքն անընդունելի է

Սա միավոր, աննորմալ պահվածք չէ։ Ոչ էլ միայն կուսակցական հանձնարարություն է։ Սա գաղափարախոսություն է, որը տարիներ շարունակ սերմանվել է «Արևմուտքի» և «Եվրոպայի» անվան տակ։ Նպատակը պարզ է՝ խաթարել և նսեմացնել հասարակության սոցիալական կառուցվածքը, քանի որ գաղափարախոսությամբ տոգորված և արժեքներից զուրկ հասարակությունը նրանց համար հեշտ է կառավարել, քանի որ այն գործում է ոչ թե անհատի հոգեբանությամբ, այլ՝ զանգվածային – ոչ թե մտածված, այլ կարգախոսների հետեւից:

Փաստորեն, այս գաղափարախոսությունը Եվրոպայի հետ կապ չունի։ Այն, ինչի դեմ պայքարում են նացիստները, «հետամնաց» և «հետադիմական» արժեքներ չեն, այլ ընդհանուր քրիստոնեական արժեքներ, որոնք թելադրված են մերձավորի հանդեպ սիրով, և որոնք մեր ժողովուրդը դարերի ընթացքում մարմնավորել և վերածել է ազգային արժեքների։ Ուստի պարադոքս է, երբ «ազգայնականները» պայքարում են այդ արժեքների դեմ հանուն «Եվրոպայի», քանի որ իրականում սա այն Եվրոպան է, որի համաստեղծողն ենք մենք՝ վրացիներս՝ քրիստոնեական բարության վրա հիմնված հասարակություն, որը բռնություն, ոտնձգություն, ծաղր, մեծամտություն, այսինքն այն ամենը, ինչ մարմնավորում է «Ազգային շարժումը» և նրա հետևորդները։

Այն խաղացողները, ովքեր երեկվա հերոսներն էին, այսօր դարձել են «դավաճաններ», միայն այն պատճառով, որ չեն կիսել «նացիների» ոգին։

Վրաստանի համար սա նորություն չէ: Մեկ դար առաջ բոլշևիկները, որոնք նույնպես դրսից պատվաստված, փորձեցին անել հենց դա։ Դրա համար սկզբում լվացել են, հետո ոչնչացրել մտավոր վերնախավին, դրա համար պայքարել են եկեղեցու դեմ, դրա համար էլ իրենց կապիտալը ուրիշ տեղ է եղել, ոչ թե Վրաստանում։

Դրա համար էլ «համայնքը» ոչ այնքան կուսակցական է, որքան գաղափարախոսություն, ինչպես բոլշեւիզմը։ Ահա թե ինչու, որքան էլ փորձեն վերադասավորել շինարարությունները, լուծարել-կառուցել կուսակցություններ, պառակտել-միաձուլել լրատվամիջոցները, փոխել «էնգեոսների» անունները, ի վերջո դուրս է գալիս գոնե մեկ քաղաքական Ֆրանկենշտեյն, որը թեև ունի զենք, ոտքեր և քիթ, որը նման է մարդուն, բայց չունի: Մարդու հոգին արհեստական ​​է և խորթ:

Ահա թե ինչու հոկտեմբերի 26-ի ընտրություններն իսկապես հանրաքվե են՝ կմանաք թե չէ հասարակություն.

-Երախտագիտությունը վարքագծի նորմ է
– Որտեղ եկեղեցին համայնքային կապի ուժն է
– Որտեղ մենք զգուշանում ենք բարոյական և ինտելեկտուալ հեղինակություններից
– Որտեղ բոլոր վրացիները քոնն են, ոչ միայն նրանք, ովքեր քո փուչիկի մեջ են
– Որտեղ մերժվում են բռնությունն ու ոտնձգությունները, ծաղրը և արհամարհանքը:

Ահա թե ինչու հոկտեմբերի 26-ի ընտրություններն այն մասին են, թե ով ենք մենք և ինչ է Վրաստանը»,- գրում է Շալվա Պապուաշվիլին։