1978 թվականի ապրիլի 14-ին վրաց ժողովուրդը մեկ բռունցքի մեջ համախմբված պաշտպանեց իր ինքնությունը, փրկեց մայրենի լեզուն՝ որպես իր կյանքի և գոյության հիմնաքար,- այս մասին գրում է Վրաստանի խորհրդարանի նախագահ Շալվա Պապուաշվիլին։

Ինչպես նշում է Շալվա Պապուաշվիլին, պատմությունը կրկնվում է։ Նրա խոսքով՝ ինչպես առաջ, այնպես էլ դրանից հետո Վրաստանը բազմիցս մեծ փորձության է ենթարկվել՝ պաշտպանելու իր ինքնությունն ու ազատությունը։

Պապուաշվիլիի խոսքով, այն ժամանակ և հիմա միշտ կա ընտրություն՝ պահել ձեր սյուները կամ վստահել ձեր ճակատագիրը, ձեր վաղվա օրը մեկ ուրիշին։

«1978 թվականի ապրիլի 14-ին վրաց ազգը, մի բռունցքի մեջ համախմբված, պաշտպանեց իր ինքնությունը, փրկեց մայրենի լեզուն՝ որպես իր կյանքի ու գոյության հիմնաքար։ Ե՛վ առաջ, և՛ դրանից հետո մենք բազմիցս բախվում ենք այս մեծ փորձությանը՝ պաշտպանելու մեր ինքնությունն ու ազատությունը։

Միշտ, այն ժամանակ և հիմա, ընտրություն կա՝ պահե՞լ քո սյուները, թե՞ վստահել մեկ ուրիշին քո ճակատագիրը, քո վաղվա օրը:

Պատմությունն իսկապես կրկնվում է։ Տարբեր ժամանակներում երբեմն ինչ է փրկվել, երբեմն՝ ինչ։ Երբեմն լեզու, երբեմն հավատք, երբեմն պետություն, երբեմն էլ երեքը միասին։ Ազատության համար պայքարի երկար ու փշոտ ուղին վրաց ժողովուրդն անցավ այս երեքին փրկելու համար, քանի որ չկա ազգ առանց ինքնության և պետություն առանց ինքնիշխանության։

Այսօր մայրենի լեզվի օրն է։ Վրացիների համար դա սուրբ օրն է։ Հին վրացերեն լեզուն՝ Ցուրթավելիի, Ռուսթավելիի, Իլիայի և Գալակտիոնի լեզուն։ Այս լեզվով է տարածված մեր էությունը, ոգեղենությունն ու ապրելակերպը։

Ջրերը կհեռանան, բայց վրաց լեզուն ու մեր պատմությունը կշարունակվի՝ կռվող ու ազատ ազգի պատմությունը»,- գրել է Պապուաշվիլին սոցցանցում։