Երբ ի հայտ է գալիս անպատժելիության սինդրոմը, մարդը կարող է սոցցանցերում կեղծ աքաունթներ ստեղծել ու այնտեղից հասնել ցանկացածին, մտնել իր ընտանիք, նայել իր էջը, գրել ինչ-որ տեղեկություն, հրապարակել և այլն։ Սա կիբերհարձակում է, որն էլ ավելի ագրեսիվ ձևեր է ընդունում,- այս մասին Վրաստանի առաջին ալիքի «Փաստացի շաբաթ. Մակա Ցինցաձեի հետ» հաղորդման ժամանակ հայտարարել է հոգեբան Մարինա Կաճարավան։

Նրա խոսքով, կիբերհարձակումը և հասարակության մշտական ​​առճակատումը կարող են հանգեցնել անհանգստության։

«Դրա արդյունքում կարող է լինել անհանգստություն, որը հանգեցնում է այսպես կոչված հետպիտյեզդի հիվանդության։ Հասարակության մի զգալի մասը կարող է արդեն հիվանդ լինել, քանի որ, փաստորեն, մենք մեծ սթրեսի մեջ ենք։ Մշտական ​​սթրես կա, անընդհատ բղավոցներ, հայհոյանքներ ու վիրավորանքներ»,- ասել է Կաճարավան։

Հաղորդման հաղորդավարի հարցին, թե ինչ պետք է անել այս հակամարտությունը կանխելու համար, Մարինա Կաճարավան ասաց, որ գուցե ընտանիքները, դպրոցները և լրատվամիջոցները պետք է ավելին անեն, որպեսզի մարդիկ սովորեն լինել ավելի ընդունելի, հարգել մարդկանց և ընդունել նրանց անվերապահորեն:

«Ով կարող է, լինի դա դպրոցներում, թե հեռուստատեսությամբ, գուցե մենք դա անենք։ Պետք է ավելի շատ սեր և բարություն, ավելի շատ գրկախառնություններ, շոյանքներ և մարդկանց ավելի ընդունելություն: Հասարակության մի շատ մեծ հատված այլեւս չի կարողանում հեռուստացույց դիտել, հաղորդումներ դիտել ինտերնետի միջոցով։ Գրեթե անտանելի ու անհնար է դարձել հեռուստացույցի առաջ նստելը, քանի որ թվում է, թե հայհոյանքից բացի ոչինչ չի լսվում, կա ծաղր, ցինիզմ ու ծայրահեղ անձնական վիրավորանքներ։ Ինչ-որ մեկին կարող է թվալ, թե դա ուտոպիստական ​​է, բայց անհնարին ոչինչ չկա։ Բոլոր տեսակի մարդիկ գալիս են նույն հոգեթերապիայի, և դուք նրանց անվերապահ դրական ընդունում եք»,- ասաց Կաճարավան։

Մակա Ցինցաձեի հարցին, թե ինչպիսի՞ հասարակություն կստանանք այս իրավիճակում, հումանիզմից զուրկ, որի հանդեպ կարեկցանքի զգացումը խորթ կլինի, եթե դեռ հույս կա, հոգեբանն ասաց, որ սա ալիք է, և եղել է։ Մեր պատմության ընթացքում բազմաթիվ նման ալիքներ՝ ներշնչված ներքին կամ արտաքին գործոններով, սակայն, ըստ նրա, այս ամենը հաղթահարելի է։