Իլյա երկրորդը. Երկրի մասին հոգալու շարժառիթով ագրեսիվ խոսքը ուժեղանում է, ինչը կտրուկ բևեռացում է առաջացնում բնակչության շրջանում, մարդիկ չեն գիտակցում, թե որքան վտանգավոր է խոսքերի նկատմամբ նման վերաբերմունքը
Ցավոք, մեր հասարակության մեջ, երկրի մասին հոգ տանելու շարժառիթով, շատ կողմերից տեղ կա կատեգորիկ մտածելակերպի և ագրեսիվ խոսքի համար, ինչը կտրուկ բևեռացում է առաջացնում բնակչության շրջանում,- այս մասին նշված է Համայն Վրաստանի Կաթողիկոս-Պատրիարք Իլիա II-ի Զատկական նամակում։
Ինչպես նշված է նամակում, մարդիկ չեն գիտակցում, թե որքան վտանգավոր է այս վերաբերմունքը բառի նկատմամբ:
«Ցավոք սրտի, ժամանակակից հասարակության մի մասն այս վիճակում է եւ ազատությունը համարում է ամեն ինչի իրավունք, ինչը կտրականապես անընդունելի է հավատացյալի համար։ Ամեն ինչի իրավունքի հաստատումն արվում է բարոյականությունը անտեսելով և այս բառի իրական իմաստը կորցնելով իր ներքին էության ամբողջական փոխակերպմամբ և այլասերմամբ։ Դրա համար բոլորը խոսում են ազատության, սիրո, մարդկային արժանապատվության մասին, բայց այսօր այն ունի արմատապես այլ նշանակություն։
Մեզ համար ազատություն նշանակում է ճանաչել ինքն իրեն, ձգտել կատարելության, գտնել մեր հոգու խորքում Աստծո պատկերով ստեղծված մեր թաքնված «ես»-ը։
Ազատությունը այս իրական «ես»-ին հասնելն ու բացահայտելն է, մեղավոր կյանքից բաժանվելն ու սխալ գաղափարներից ազատվելը։
Առաքյալը մեզ ասում է. «Ամեն բան ինձ թույլատրելի է, բայց ամեն բան չէ, որ օգտակար է»։
Նույն առաքյալը մեկ այլ տեղ պատվիրում է. «Բայց դուք կանչված եք ազատության, եղբայրնե՛ր, բայց այս ազատությունը մի՛ դառնա մարմնին հաճոյանալու պատրվակ, այլ սիրով ծառայեք միմյանց»։ Որովհետև ամբողջ օրենքը ներառում է այս մեկ պատվիրանը. «Սիրիր քո ընկերոջը քո անձի պես» (Գաղ. 5:13-14):
Այս խոսքերը հստակ ցույց են տալիս, որ իսկապես ազատ մարդը զերծ է եսասիրությունից և նրա կյանքը հիմնված է սիրո, բարոյականության և առաքինության վրա: Նման մարդկանց առատությունը երկրի ուժն է։
Մեր հասարակության մեջ, երկրի մասին հոգ տանելու շարժառիթով, ցավոք, շատ կողմերից տեղ կա կատեգորիկ մտածողության և ագրեսիվ խոսքի համար, ինչը բնակչության շրջանում սուր բևեռացում է առաջացնում։ Մարդիկ չեն գիտակցում, թե որքան վտանգավոր է խոսքի նկատմամբ նման վերաբերմունքը։
Բառը էներգիա է, դրական թե բացասական, և շատ ուժեղ, որն առաջին հերթին ազդում է նրանց վրա, ումից այն արտասանվում է, իսկ հետո ազդում է ուրիշների և ընդհանրապես շրջապատի վրա;
Սբ. Պատրիարք Ամբրոս Խելաիան կոչ է անում մեզ. «Եթե մենք հիմնում ենք մեր ազատությունը Քրիստոսի բարոյական ուսմունքի և մեր կյանքում նրա իդեալների իրականացման վրա, ապա և միայն այդ դեպքում մենք կարող ենք լինել պետության օգտակար անդամներ», – ասվում է նամակում:
