Credit Suisse-ի և մագնատի բախման պատճառով հարստության արդյունաբերությունը շունչը պահում է, այս վերնագրով հոդված է հրապարակում Bloomberg-ը։

Հրատարակությունը նշում է, որ վրացի միլիարդատեր Բիձինա Իվանիշվիլիի 800 միլիոն դոլարի վեճը շվեյցարական «Credit Suisse Group»-ին պատկանող տրաստի հետ օրինակ կդառնա համաշխարհային արդյունաբերության համար, որը տնօրինում է հարուստ ընտանիքների միլիարդավոր ակտիվները։

Ինչպես գրում է «Bloomberg»-ը, եթե Իվանիշվիլին հաղթի, դա կարող է խթան դառնալ վերանայելու, թե ինչպես և երբ վստահության օպերատորները բացահայտում են արտասովոր գործարքներ կամ այլ կասկածելի պրակտիկա։

«Ոչ միայն Սինգապուրից, այլև ամբողջ աշխարհից արդյունաբերության ներկայացուցիչները ուշադիր հետևում են այս գործին, որպեսզի տեսնեն, թե ինչ է սահմանվելու որպես շահառուների նկատմամբ հոգաբարձուների չափորոշիչ կամ պարտականություն», – Bloomberg-ին ասել է Սինգապուրի կառավարման համալսարանի իրավունքի պրոֆեսոր Թան Հան Վուն:

Ինչպես գրում է «Bloomberg»-ը, այս դեպքը կարող է մղել միջազգային բանկերին, որոնք վերահսկում են վստահելի ընկերությունները, որոնք իրենց հերթին սպասարկում են իրենց միլիոնատեր հաճախորդներին, վերանայել իրենց ռազմավարությունը։ Հոդվածում նշվում է, որ լսումների հաջորդ օրը Credit Suisse-ը հայտարարեց, որ իրենք վաճառում են իրենց գլոբալ վստահության բիզնեսը, ինչը, ըստ նրանց, հերթական վերանայման մի մասն է: Այլ ֆինանսական ընկերություններ, ինչպիսիք են Barclays-ը և Rothschild-ը, վերջին տարիներին բեռնաթափել են իրենց վստահության բիզնեսները:

UBS Group-ը և JPMorgan Chase-ն առաջարկում են այս ծառայությունը հաճախորդներին իրենց հարստության կառավարման ծառայությունների շարքում: Credit Suisse-ի դեպքում հավատարմագրային կազմակերպությունը շվեյցարական բանկի գործունեության մաս է կազմել որոշակի ժամանակահատվածում, մասնավորապես 2012-ից 2013 թվականներին: Նրա աուդիտի, իրավական և համապատասխանության գործառույթներն աշխատել են Ցյուրիխի գծային մենեջերների հետ, որոնք զեկուցել են Սինգապուրում բանկի նախկին հավատարմագրային բիզնեսի ղեկավար Դոմինիկ Բիրին, ով ցուցմունք է տվել ընթացող երեքշաբաթյա դատավարության ընթացքում»,- գրել է Bloomberg-ը:

Հրատարակության հետ զրույցում Հոնկոնգում իրավաբանական ընկերության գործընկեր Քլիֆորդ Նգը ասում է, որ կոնֆլիկտ կարող է առաջանալ, երբ «վստահության ծառայությունները սուբսիդավորվեն բանկի բիզնեսի մեկ այլ մասի կողմից»: Նրա խոսքով, դժվար թե հոգաբարձուները ակտիվները հանեն մասնավոր բանկից, նույնիսկ եթե ներդրումներն անարդյունավետ են կամ վատ ընտրված:

Այս գործով վեճը սկսվում է 2004 թվականից, երբ հետխորհրդային Ռուսաստանում հարստություն կուտակած Վրաստանի նախկին վարչապետ Իվանիշվիլին ընտրեց Credit Suisse-ը՝ իր 1,1 միլիարդ դոլարը ներդնելու համար: Նույն թվականին բանկում աշխատանքի է անցնում ֆրանսիացի Պատրիս Լեսկադրոնը, ով խոսում էր ռուսերեն, բայց այդ ժամանակ բանկային փորձ չուներ։ Երկու տարի նա աշխատել է տարածաշրջանի ամենամեծ հաճախորդների, այդ թվում՝ Իվանիշվիլիի հետ։ Բայց երբ մասնավոր բանկիրը վնաս տեսավ իր հաճախորդների անունից, նա խոստովանեց, որ խուճապի է մատնվել և սկսել է ստորագրություններ կեղծել՝ կրկնակի առևտրային պատվերներ և հայտարարություններ անելով, որպեսզի ժամանակ շահի և փորձի փոխհատուցել իր կորուստները: Նրա մեքենայությունները բացահայտվեցին մինչև 2015 թվականը, երբ մեծ սխալ խաղադրույքը Իվանիշվիլիին արժեցավ 120 միլիոն դոլար: Ըստ Իվանիշվիլիի փաստաբանների, վստահված անձինք, ովքեր վերահսկում էին ակտիվները, պետք է պաշտպանեին և վերահսկեին և պետք է միջամտեին, հատկապես, երբ 2006-ին նախազգուշական ազդանշաններ հայտնվեցին Լեսակադրոնի վարքագծի վերաբերյալ», – ասվում է Bloomberg-ի հոդվածում:

Իվանիշվիլիի փաստաբանների կարծիքով, եթե հոգաբարձուները պատշաճ հետաքննություն անցկացնեին և ստուգեին վստահությունը, ինչպես պահանջում է օրենքը, պարզ կդառնար, որ տրեստի ակտիվները ապօրինի են յուրացվում կամ այդ ակտիվները ներդրվում են նրանց կողմից, ովքեր չունեն դրա իրավունքը: «Bloomberg»-ի փոխանցմամբ՝ այս հայտարարությունն արել է Իվանիշվիլիի փաստաբան Քավինդեր Բուլը դատավարության ժամանակ։ Ի պատասխան՝ «Credit Suisse» տրեստի ներկայացուցիչներն ասում են, որ ըստ պայմանագրի՝ հոգաբարձուները վստահությունից դուրս եկող միջոցները վերահսկելու պարտավորություն չեն ունեցել։ Նրանց կարծիքով՝ ներդրումային որոշումների համար պատասխանատվություն պետք է կրեն Իվանիշվիլին և նրա խորհրդական Գիորգի Բաչիաշվիլին։

«Բլումբերգը» գրում է, որ տրեստները գոյություն ունեն շատ դարեր, գործում են անգլիական օրենսդրության համաձայն և հաճախորդներին առաջարկում են ակտիվների կառավարման ծառայություններ։ Նրանց թիվը դժվար է որոշել, սակայն Եվրամիությունում աճում է ճնշումը՝ տրեստների գրանցումը պարտադիր դարձնելու համար։

«Bloomberg»-ի փոխանցմամբ՝ Իվանիշվիլիի դեպքը բացահայտել է տարաձայնություն, որը կապված է ակտիվների հավատարմագրային կառավարման հարցում պատասխանատվության սահմանված սահմանի հետ։

Հրատարակության համաձայն՝ Իվանիշվիլիի գործով դատավճիռը պետք է հրապարակվի հաջորդ տարվա առաջին կիսամյակում։