Ամիրան Գամղրելիձե. Այլևս պետք չէ խոսել Խորհրդային Միության մասին, այն 30 տարի է, այլևս գոյություն չունի, այդ դեպքում ես չպետք է կանգնեմ ձեր դիմաց, ինչ կարող եմ անել, ես այդ ժամանակ եմ մեծացել, ավելի լավ է գործ անել, քան միմյանց վիրավորել
Ըստ Հիվանդությունների վերահսկման ազգային կենտրոնի ղեկավար Ամիրան Գամղրելիձեի, եթե Գիորգի Կամկամիձեն բողոքում է կլինիկական կառավարումից, ցանկալի է, որ բանավեճն անցկացվի կլոր սեղանի ձևաչափով:
Գամղրելիձեն պատասխանել է լրագրողի այն հարցին, թե. «Կամկամիձեն բավականին լուրջ մեղադրանքներ է առաջադրում կովիդ-համավարակը կառավարող կլինիկական խմբին: Ասում է, որ վարակիչ ծառայությունները ժամանակակից ռելսեր տեղափոխելու կամք կարող է լինել առողջապահության ոլորտի կոնկրետ մարդկանց կողմից, չնայած կլինիկական խմբերի ներկայացուցիչների կողմից կա դիմադրություն, և որ դրանք կառավարվում են սովետական մեթոդներով: Եթե գաղափար ունեք, ինչի՞ մասին կարող է խոսել պարոն Գիորգին»:
Գամղրելիձեն կարծում է, որ այժմ բաց բանավեճերի ժամանակը չէ:
«Ես շատ լավ գիտեմ պարոն Գիորգի Կամկամիձեին, հարգում եմ նրա պրոֆեսիոնալիզմը, փորձը: Ես երբեք դեմ չեմ բաց բանավեճերին, բաց հանդիպումներին, հատկապես իմ գործընկերների հետ: Գիտեք, ես զերծ եմ մնում քաղաքական բանավեճերից, բայց սիրով մասնակցում եմ ցանկացածի հետ մասնագիտական բանավեճերի: Եթե, ինչպես դուք եք ասում, նա բողոքում է կլինիկական կառավարումից, ցանկալի է, որ բանավեճն անցկացվի կլոր սեղանի ձևաչափով, այլ ոչ թե դրան ուղղակի դիտել միայն մի կողմից:
Այո, ես սովետական ժամանակաշրջանից եմ, կրթություն եմ ստացել սովետական ժամանակաշրջանում, ոչ այդքան վատ: Ի դեպ, պարոն Գիորգին նույնպես իմ ուսանողն էր բժշկական ինստիտուտում աշխատելուս ընթացքում: Ամենանշանավոր, լավ ուսանողներից մեկը: Հետո նա լավ մարզվեց պարոն Թենգիզ Ցերցվաձեի մոտ և մեծ փորձ ձեռք բերեց, ինչպես նաև հետագայում սովորեց Ամերիկայում և լավ փորձ ստացավ, նա էլ և իր կինն էլ, կիսվում եմ նրանց կարծիքով: Չգիտեմ, ձեզ մեկ անգամ կհրավիրվեն (հեռուստատեսությամբ չի հեռարձակվի), երբ մենք մասնագիտական բանավեճ անցկացնենք որոշ հիվանդների, որոշ դեպքերի վերաբերյալ, թեժ բանավեճ լինի, բայց այն չի հայտնվում հանրության առջև, քանի որ դա մեր մասնագիտական հասարակության պարտականությունն է, երբ մենք մատնանշում ենք տարբեր խնդիրների մասին, մենք հեռուստատեսությամբ բարձր չենք խոսում, քանի որ դա չգրված օրենք է, ներառյալ գրավոր բժշկական էթիկան, որ մենք բաց եթերով երբեք չենք խոսում հիվանդների մասին: Մենք խոսում ենք միայն մեր ասոցիացիաների, մեր մասնագիտական հասարակությունների հանդիպումների ժամանակ: Այնպես որ, քանի որ նրա ավագ ընկեր, պարոն Գիորգիին խորհուրդ կտայի, մենք այլևս չենք ուզում խոսել Սովետական Միության մասին, 30 տարի Սովետական Միությունն այլևս գոյություն չունի:
Այդ ժամանակ ես չպետք է կանգնեիմ ձեր դիմաց, ես այն ժամանակ եմ կրթություն ստացել, ինչ կարող եմ անել, ես այդ ժամանակ եմ ծնվել և մեծացել: Այն ժամանակ այնպիսի մարդիկ էին սովորեցնում ինձ, երանի, այդ մարդիկ դեռ ողջ ունեին: Դուք լսել եք, Միխեիլ Չաչավա, Էգնատե Պիպիա, Կոմախիձե, Վիրսալաձեներ, նրանք Վրաստանի մեծ էլիտան էին, որոնցից մեր սերունդը կրթություն ստացավ: Մեկ այլ հետաքրքիր անձնավորություն հաճախ ինձ հայհոյում է հեռարձակումներից մեկում և անպատվում: Ես չեմ պատասխանում, չեմ ուզում, չեմ տալիս նրա ազգանունը կամ անունը: Ոչ ոք անսխալ չէ: Ավելի լավ է գործ նել, քան միմյանց վիրավորել», – հայտարարել է Ամիրան Գամղրելիձեն:
