***
ცხოვრებას თავს ვერ შეაყვარებ.
ვერც ადამიანს.
შეგიძლია, უსარგებლო, ზედმეტ ნივთივით,
აიღო და შენი თავი სადმე შემოდო.
დრო-და-დრო ხელიც გადაუსვა.
დაუყვავო, მიუალერსო.
დაჰპირდე რომ ყველაფერი კარგად იქნება.
ეს, ყელიდან ამოსული ხმელი ბალახიც,
ფიტულებიც, აბლაბუდებიც.
ჟანგიანი ლურსმნებიც და ხის ნაფოტებიც.
კარგად იქნება ყველაფერი სანამ ასე ხარ –
არაფრისგან ამოვსებული,
ყველაფრისგან სიცარიელე –
თავი ცალკე და შენც, მისგან განმარტოებით.
ზიხარ ჩუმად.
სადაც ერთ დროს თავი გქონდა – ნიჩბებივით ხელებს იფარებ,
ერთხელაც რომ ვერ მოუსვი ისე ძლიერად,
გაგეცურა საკუთარი გულის სიღრმიდან –
იქნებ თავი გადაგერჩინა,
ზურგით მდგარი უცხო კაცისგან,
ცხოვრებისგან, ძალითაც რომ ვერ შეგიყვარა