სტალინი:
დაბალი ტემპერატურაა. (პაუზა) რა გახდა ერთი გამათბობელი.
ისმის ნაბიჯების ხმა.
ლენინი:
( აჟიტირებულია)
მოშკოვია?
სტალინი:
მგონი.
ლენინი:
ხოდა, მაგას ვუტირებ ყოფას ლოლას მოჩენისთვის. დამაცადოს!
იქვე ( შემოსასვლელ კარებთან) იმალება.
შემოდის მოშკოვი ლანგრით ხელში: ლანგარზე: ჩაით სავსე ფინჯანი და ტკბილეული.
სტალინი:
მორგში ვართ, ამხანაგო მოშკოვ?
მოშკოვი:
(დაძაბულია. ცახცახებს)
პირობები არ მოგწონთ? მითხარით და გამოვასწორებ.
სტალინი:
ცივა. ტემპერატურაზე იზრუნეთ, ვიდრე გადავალ. რას მაშტერდები. მომეცი ეგ აქ.
სტალინი ლანგრიდან ფინჯანს იღებს. სვამს.
(მოშკოვს)
მომაშორე ტკბილეული. მერე კბილები მექავება.
მოშკოვი
(ლანგრით ხელში)
კი, ბატონო!
სტალინი:
ჰო, მართლა, რას ამბობენ, როდის გადავყავარ. მომაბეზრა იმან თავი. ინდივიდუალური განსასვენებელი მირჩევნია.
მოშკოვი:
კი ბატონო!
სტალინი:
მიგდებთ? (პაუზა) მგონი, შევცდი. არ უნდა დამექირავებინეთ.
მოშკოვი:
რ-რ-რა არ გაკმაყოფილებით, ამხანაგო სტალინ?
სტალინი:
თქვენი არაადეკვატურობა. რატომ ცახცახებთ? მკვდრის გეშინიათ?
მოშკოვი:
მმმმე არრრრაფფფფერი დამიშავვვებია. მე ვცდ…
სტალინი:
( უხეშად აწყვეტინებს)
იმ თანხის პირობებში რასაც მე გიხდით, სხვა თქვენს ნაცვლად უფრო მობილიზებული იქნებოდა. თავს კარგად გრძნობთ?
მოშკოვი:
დიახ.
სტალინი:
მაშინ გამეცი კითხვაზე პასუხი. როდის გადავყავარ ამ მორგიდან. გვაქვს ალტერნატიული სივრცე?
მოშკოვი:
31-ში, ღამით.
სტალინი:
ვის დაევალა?
მოშკოვი:
ამხანაგ მჟავანაძეს. როგორც მითხრეს, ჯერ კიდევ ყოყმანობს.